ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
25.5.2018 | 13:38

Δεν αντεχω

Έχω βαρεθεί τα παντα ειλικρινα. Σπουδαζω και αν στην αρχή δεν μουπάρχει άρεσε φέτος βρήκα ένα ενδιαφέρον. Το θέμα είναι ότι δεν μπορώ να μείνω μόνη μου γιατί φοβάμαι. Πηγαινοερχομουν στο πατρικό μου συνέχεια σαν μια συμβιβαστικη λύση από τους δικούς μου με αποτέλεσμα να ξοδεύουμε τα διπδιπλασια. Για να βρω συγκατοικο ούτε λόγος. Είναι καθετοι σε αυτό το θέμα γιατί φοβούνται τυχόν παρεξηγησεις. Σε μια εβδομάδα ξεκινά η εξεταστική. Δεν έχω την παραμικρή διάθεση για διάβασμα και φταίει η ψυχολογία μου για αυτό. Τους είπα να κατεβαίνα σήμερα αλλά ήταν καθετοί. Σήμερα θυμήθηκαν να συμφωνήσουν μόνο που εγώ έχασα το λεωφορείο αλλά πες αυτό είναι το λιγότερο . Το θέμα είμαι εγώ. Εγώ και να κατέβω μετά δεν θέλω να ξαναγυρίσω πίσω. Έλεγα να πιάσω δουλειά στο πατρικό μου αλλά δεν βρίσκω τίποτα. Τους ζήτησα να κατσώ στο πατρικό μου και να πηγαίνω μόνο να δίνω τα μαθήματα αλλά και σε αυτό είναι κάθετοι γιατι λέει θα πληρώνουν τα ενοίκια τζάμπα λόγω συμβολαιου. Εγώ όμως δεν αντεχω άλλο δεν μπορώ άλλο έτσι. Τι θα μείνει συμβούλευατε να κανω; ξερω ότι είτε αύριο φύγω είτε θα μείνω θα το μετανιώσω όπως έγινε σήμερα. .. δεν αντεχω άλλο. ......
4
 
 
 
 
σχόλια
Πουλί που θελει να μεινει στη φωλίτσα. Ο μόνος τροπος να πεταξει ειναι με μια κλωτσια κι εξω. Ή θα πεταξει ή θα τσακιστεί. Το δευτερο δεν ειναι απαραιτητα κακο για την επιβίωση του ειδους.
Να μάθεις να είσαι ανεξάρτητη πια , δεν θα σε καλύπτουν όλη τη ζωή σου οι γονείς σου ,αν δεν τους είχες τι θα έκανες τότε; Αφού σου αρέσει η σχολή ,βρες φίλους ξεκινά χόμπυ , βρες σύντροφό ...
Νομιζω ότι αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να βρεις τι φοβάσαι τόσο πολύ και κυρίως γιατί... όντως σπουδαζεις σε τόσο επικίνδυνη πόλη; δε νομίζω... κάτι άλλο φοβάσαι ενδόμυχα και αυτό είναι η αντανάκλαση του (ετσι λεω εγώ δηλαδή). Σε κάθε περίπτωση πρέπει να το αντιμετωπίσεις... δεν θα μπορείς πάντα να τρέχεις πισω στη μαμα κ το μπαμπα κ ετσι εσυ εισαι η μεγαλύτερη χαμένη, δεν ζεις απο φοβο. Νομιζω οι γονείς σου προσπαθούν να σε αναγκάσουν να σταθείς στα πόδια σου κ για αυτό δεν δέχονται τις ενδιάμεσες λύσεις που προτείνεις. Ζήτα βοηθεια, τα παν/μια εχουν ψυχολόγο, μπορεί να αργησει αλλα αξίζει. Μην ζήσεις τη ζωη σου κρυμμένη, κρίμα είναι
Scroll to top icon