ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ποσο δυσκολο ειναι για ενα ανθρωπο αν και ειναι στην ηλικια των 18 να στεναχωριεται τοσο πολυ οταν ερχεται αντιμετωπος με τα προβληματα και τις κοντρες των γονιων; Εδω και πολλα χρονια οι γονεις μου αντιμετωπιζαν σοβαρα προβληματα στη σχεση τους. Και δεν επελεξαν να το εκφραζουν με τσακωμους φασαριες και φωνες αλλα διαλεξαν τη σιωπη. Περασαν οι μερες οι μηνες και τα χρονια και καταντησαν να μην λενε ουτε τα τυπικα. Ο ενας δεν κοιταζε ποτε τον αλλο στα ματια, δεν ηθελαν να μας αναστατωνουν με τα προβληματα τους ..αλλα ποτε δεν καταλαβαν το κακο που εκαναν στα παιδια τους..γιατι ηταν πολυ σκληρο. Θυμαμαι τον εαυτο μου οταν σπανια εβρισκαν την αφορμη και ξεσπαγαν και γινοταν η εκρηξη στο σπιτι. Εμειναν μαζι για μας , για να μεγαλωσουμε καλυτερα..το ενδιαφερον για εμας υπηρχε και απο τις δυο πλευρες και τωρα αυτη την περιοδο ερχεται το τελος, αλλα οταν το σκεφτομαι κλαιω και σπαραζω οχι γιατι χωριζουν αλλα γιατι ερχονται στην επιφανεια ολες εκεινες οι ασχημες αναμνησεις απο την παιδικη ηλικια και ακομα ρωταω γιατι να μην μεγαλωσω μεσα σε μιααγαπημενη οικογενεια..