ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η μαμά μου υποφέρει.Το ξέρω, το νιώθω,το βλέπω. Αλλά δε μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό, γιατί όσο και αν έχω προσπαθήσει να της εξηγήσω ότι χρειάζεται ψυχολόγο γιατί εγώ δε μπορώ να τη βοηθήσω όπως πρεπει, είναι τόσο αντίθετη και νομίζει ότι όλα είναι καλά. Μεγάλωσε σε μια περίεργη οικογένεια με αυστηρό και επιθετικό πατέρα και τον μπαμπά μου τον παντρεύτηκε γιατί την πιεζαν να κάνει οικογένεια και να βρει έναν καλό άντρα. Ο μπαμπάς μου είναι η λατρεία μου, από αυτόν έχω μάθει τόσα πολλά και έχω εξελιχθεί και είναι όντως πολύ καλός άνθρωπος αλλά ξέρω ότι ποτέ δεν αγαπήθηκαν πραγματικά.Το πρόβλημα είναι ότι δεν ασχολείται με τίποτα στη ζωή της από τότε που πήρε συνταξη. Δεν έχει χόμπι, δε της αρέσει τίποτα, το μόνο που κάνει είναι να βλέπει τηλεόραση και να βγαίνει που κ που για ένα καφέ με τις φίλες της. Κατά τ άλλα ασχολείται συνέχεια με εμένα και τον αδερφό μου ακομα και αν είμαστε ενήλικοι και εμένα αυτό με ενοχλεί. Βρισκομαι σε μια ηλικία και μια φάση που δυστυχως δε μπορώ να είμαι εντελώς ανεξάρτητη οικονομικα και να έχω δικό μου σπίτι οπότε οι εντάσεις δίνουν και παίρνουν μέσα στο σπίτι μαζί της. Εγώ όμως έχω τη ζωή μου, τη δουλειά μου, κάνω τις οικονομίες μου και τις προσπαθειές μου.. Ποτέ δεν τα πήγαμε ιδιαίτερα καλά, πάντα τσακωνομασταν, διαφωνούσαμε κλπ γιατί είμαστε τελείως αντίθετοι χαρακτήρες. Καμία φορά όμως καθόμαστε και τα λέμε ωραία και με συμβουλεύει. Δεν αντέχω ομως να τη βλέπω έτσι, με σκοτώνει. Πως θα την πείσω ότι πρέπει οπωσδήποτε να πάει σε ψυχολόγο; Φοβάμαι να της μιλήσω τόσο ανοιχτά μήπως την πληγωσω. Αρκετά έχει πληγωθει από το παρελθόν της και δε θέλω να νομίζει ότι είναι κακή μάνα. Είναι άτυχη και ψάχνει απεγνωσμένα να αγαπηθεί από κάποιον σύμφωνα με τα δικά της δεδομένα. Δεν δέχεται την αγάπη όπως της τη δίνουν οι άλλοι γιατί θεωρεί ότι επειδή αυτή τη μοιράζει απλόχερα πρέπει να φερθούν και οι άλλοι το ίδιο. Επίσης νιώθω ότι όλη αυτή η αμυντική και επιθετική σχέση που έχουμε όλα αυτά τα χρόνια (την οποία έχει κ με τον αδερφό μου) προκύπτει κυρίως από τη δική της συμπεριφορά απέναντι μας όταν ήμασταν μικρά. Πολλές φορές μας μαλωνε για ηλιθιους λόγους, μας έβριζε, μας χτύπαγε ακόμα. Ο μπαμπάς μου δεν φέρθηκε ποτέ έτσι απέναντι μας. Ίσως για αυτό δε μπορώ να την εμπιστευτώ μετά από τόσα χρόνια. Υ. Γ Εγώ δοκίμασα να πάω σε ψυχολόγο πριν λίγα χρόνια και με βοήθησε αρκετά να δω κάποια πράγματα και να βγάλω κάποια συμπεράσματα οπότε δεν επηρεάζομαι πλέον τόσο από τη συμπεριφορά της και απλά ανέχομαι κάποια πράγματα μέχρι να φύγω μια και καλή από το σπίτι.