Εκτός από το ότι ξέρεις τι θέλεις, προσπαθείς να παλέψεις το πρόβλημα που έχεις. Το ότι είσαι 21 και σε μία σχολή που δεν σου αρέσει/ δεν καταλαβαίνεις τι κάνεις κτλ δεν είναι σε καμία περίπτωση κακό και δε θα πρέπει να σε ρίχνει. Οκ, δεν άλλαξες στο πρώτο έτος που είχες την ευκαιρία και μπορεί να έχουν περάσει 3 χρόνια. 3 χρόνια δεν είναι πολλά. Είσαι ακόμα στην αρχή της καριέρας σου. Όποια κι αν είναι αυτή που θα ακολουθήσεις. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που μπαίνουν σε μια σχολή και το μετανιώνουν επειδή δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα, και άλλοι που ακολουθούν μια εντελώς διαφορετική πορεία στη ζωή τους μετά το Πανεπιστήμιο γιατί εκεί μέσα κατάλαβαν ότι δεν τους άρεσε το αντικείμενο που σπούδασαν. Σκέψου ότι υπάρχουν άνθρωποι που σπούδασαν αυτό που ονειρεύονταν αλλά για τους χ, ψ λόγους δεν κατάφεραν να ασχοληθούν με αυτό στη συνέχεια. Σκέψου πως νιώθουν αυτοί οι άνθρωποι. Ποτέ δεν είναι αργά να κάνεις μια στροφή και να αλλάξεις πορεία αν το θες. Πόσο μάλλον στα 21 σου. Προσπάθησε να δεις τι μπορείς να κάνεις από εδώ και πέρα. Μην κοιτάς πίσω. Μην τα ρίχνεις όλα σε αυτό που έχεις. Είσαι πολύ νέος για να τα παρατήσεις. Καλώς ή κακώς έτσι είναι η ζωή, γεμάτη εμπόδια. Μίλησε με την οικογένειά σου, με τους φίλους σου, με άτομα που εμπιστεύεσαι και σε στηρίζουν, κι αν το χρειάζεσαι επέμενε να ζητάς βοήθεια από ειδικούς. Αλλά μην το βάζεις κάτω. Δες τι και πως μπορείς να κάνεις για να συνεχίσεις.
29.1.2021 | 15:16
Δεν αντέχω τη ζωή μου.
Και είμαι μόλις 21 ετών. Ζω με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή από τα 15 μου, είμαι με φάρμακα από τα 18 μου και έχω μπλέξει σε πολύ δύσκολες καταστάσεις. Σιχαίνομαι τη σχολή μου, δεν ξέρω γιατί δεν έκανα αυτό που έπρεπε, δηλαδή να την παρατήσω όταν ήμουν πρώτο έτος. Φταίει και που δεν ήξερα τι θέλω να κάνω με τη ζωή μου. Τώρα ξέρω αλλά είναι πολύ αργά.Νιώθω τεμπέλης γιατί δεν μπορώ να κάτσω να διαβάσω για την εξεταστική, θέλω έναν πάνω από το κεφάλι μου να μου εξηγεί ότι 1+1 κάνουν 2. Είμαι άχρηστος. Ξεκίνησα ψυχοθεραπεία, σαν μια ύστατη προσπάθεια να βάλω τα πράγματα σε μια τάξη, μέσα στο μυαλό μου, μέσα στην καθημερινότητά μου. Καλώ σε γραμμές υποστήριξης για να βρω μια άκρη. Τίποτα δεν βοηθάει. Κλαίω όλη τη μέρα για τις λάθος επιλογές μου. Κάνω αγγλικά για να πάρω proficiency. Αποτυγχάνω και εκεί. Δεν είμαι καλός σε τίποτα και αυτό με σκοτώνει. Άσχημος, άχρηστος, τεμπέλης, βαρετός. Δεν έζησα εφηβεία. Στα ερωτικά μου το χάος. Ψάχνω να βρω και δεν μπορώ. Ειλικρινά δεν ξέρω τι άλλο να κάνω, να συνεχίσω πάντως να διαβάζω είναι μαρτύριο. Δεν τα καταλαβαίνω.Παρακαλώ να ανέβει.
2
