Θα μπορουσα να το ειχα γραψει εγω αυτο. Μονο που ειμαι μεγαλυτερη.
Ειμαι straight γυναικα και δεν βρισκω αντρα.
Εγω εχω υψος ανω του μεσου ορου για γυναικα. Εχω ενα γλυκο συμπαθητικο προσωπο με μεγαλα ματια που υποτιθεται οτι ειναι καλο πραγμα....
Εχω καθαρο, λαμπερο δερμα. Ουτε πεταχτά αυτια ουτε μυτη ασχημη. Εχω ευθυτενες σωμα ομοιομορφο χωρις τοπικο παχος και ντυνομαι με εφαρμοστα ρούχα, νεανικα.Κι όμως!
Ασφαλως και οσες κοπελες δεν εχουν τα κριτηρια αυτα, μια χαρα αντρες εχουν και αυτο ειναι παρήγορο.
Αλλα με τρωει μεσα μου αυτη η απορριψη που δεχομαι.
Δεν μου την πεφτει τοσα χρονια κανείς. Η απορριψη που δεχομαι απο το αντρικο φυλο ειναι πρωτοφανης. Κανείς δεν με προσεχει εκει εξω.
Αν ειχα λεφτα , θα ετρεχα κι εγω σε ψυχολογους για να καταλαβω τι παει τοσο στραβα μ'εμενα και πως να καταφερω να αποδεχτω οτι θα πεθανω μόνη.
Βλεπω τη ζωη να χανεται μεσα απο τα χερια μου και δεν ξερω πως να αλλαξω τη μοιρα μου.'
Ειλικρινα, ολα ειναι τοσο λάθος.
Εχω αρχισει να αναπτυσσω πολυ ασχημες ιδεες για το αντρικο φυλο.
Σκεφτομαι οτι ισως αν εφευγα σε αλλη χωρα να εβρισκα καποιον.
Ειναι ακραιο ομως.Εχω απελπιστει.