ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τον είχα παρατηρήσει τόσο πολύ πριν τον γνωρίσω,φαινόταν τόσο περίεργος και ήταν τόσο απόμακρος όμως δεν μπορούσα να πάρω τα μάτια μου από πάνω του.Κοίταζα τα χέρια του , τα μαλλιά του αλλά πιο πολύ τα μάτια του.Φαινόταν μια τόσο παράξενη ύπαρξη ήσυχη και τόσο γοητευτική,όχι δεν ήταν όμορφος αλλά ήταν σαν να έκρυβε χίλιους ήλιους στο πρόσωπο του.Και όταν τον γνώρισα πραγματικά χανόσουν με τη ζεστή φωνή του και το λάγνο βλέμμα του.Σε έβγαζε εκτός εαυτού.Ήταν τόσο γλυκός και ζεστός τόσο ντροπαλός και όμορφος που μπορούσες να τον κοιτάς ώρες.Δεν νομίζω ότι θα μπορέσω ποτέ να ξεχάσω το χαμόγελο του τη πρώτη φορά που φιληθήκαμε.Αποτυπώθηκε τόσο έντονα στο μυαλό μου και θα με συνοδεύει ως μια από τις πιο όμορφες και αληθινές στιγμές της ζωής μου.Τα έχανα μαζί του , ήταν η αδυναμία μου και ένιωθα τόσο φόβο.Δεν μπορούσα να καταλάβω τι ένιωθε και αυτό με έκανε να τρομάζω και τελικά να τον χάσω.Δεν μπόρεσα να τον ξεχάσω και έτσι προσπάθησα ξανά να τον φέρω κοντά μου.Και τι δεν θα έδινα για να τον φιλήσω ξανά.Να τον αγκαλιάσω ,να ακουμπήσω το μάγουλο του και να του πω πόσο όμορφος είναι.Πλέον τον βλέπω μόνο από μακριά αισθάνοντας μια πικρία καιτο βράδυ όταν με επισκέπτεται στον ύπνο μου.Δεν θέλω να είμαι αχάριστη, ούτε να παραπονιέμαι ενώ υπάρχουν πιο σημαντικά προβλήματα στον κόσμο, μου λείπουν λίγα πράγματα από τη ζωή μου και είμαι ευγνώμων ,απλά αν τον είχα θα ήμουν πιο χαρούμενη.Καληνύχτα Π. κάθε φορά που θα βλέπω πεταλούδες θα θυμάμαι τα μάτια σου.