Αν θες δοκίμασε να το συζητήσεις με έναν ειδικό πχ ψυχολόγο η ακόμα και με τους γονείς σου μπορεί να βοηθήσει .....
Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
Αν θες δοκίμασε να το συζητήσεις με έναν ειδικό πχ ψυχολόγο η ακόμα και με τους γονείς σου μπορεί να βοηθήσει .....
Όλοι μας λίγο πολύ περνάμε ανάλογες φάσεις.
Προσπάθησε να βρεις κάποιο κινητρο ,ακόμα και μόνος/μόνη να βγεις έξω μια βόλτα ή ένα σινεμά ή περπάτημα σε κοντινή παραλία αν υπάρχει στον τόπο διαμονής σου. Η μουσική επίσης βοηθάει αρκετά όπως και η άθληση. Σίγουρα έχεις έναν επαγγελματικό στόχο αυτή τη στιγμή, αλλά για να πετύχει, η καλή ψυχολογία παίζει πρωτεύοντα ρόλο
Μην παραιτείσαι γενικα. Μέσα μας κρύβουμε πολύ περισσότερη δύναμη από όσο πιστεύουμε :)
Εύκολο να το λες, δύσκολο να το κάνεις. Καμιά φορά όση δύναμη και να κρύβουμε μέσα μας, ένα έξωθεν κίνητρο τελικά μας βγάζει από το σπίτι. Για τον εξ. είναι μάλλον η καριέρα, για άλλους όπως η εξ. με τη σχέση ΑμΕΑ μπορεί να είναι ένας άνθρωπος όπως κι αν είναι αυτός
Σίγουρα δεν είναι εύκολο αλλά είμαι της άποψης ότι "την άνοιξη αν δεν τη βρεις τη φτιάχνεις"... Έτσι αγαπημένα ποιητικά
Ψυχολογικό μπουσταρισμα θέλει ο εξομολογούμενος/η και όλα θα πάρουν τον δρόμο τους 🙂
Αγαπώ υπερβολικά τον Ελύτη για να φέρω οποιαδήποτε αντίρρηση. Χτύπησες φλέβα :)
Χαίρομαι 😉
Συμφωνώ με τη Λιτή! Καμιά φορά το να βάζουμε τον εαυτό μας να κάνει το ακριβώς αντίθετο απ' αυτό που τον ωθεί η πρώτη παρόρμηση, κάνει καλό. Π.χ. όλους μας μπορεί να μας πιάνει η τάση να θέλουμε να μείνουμε μέσα με μπισκοτάκια στον καναπέ, αλλά όταν νιώθουμε αυτή την παρόρμηση για πολλοστή φορά και μας πιάνει η τάση να μουχλιάσουμε, καλό είναι να εξαναγκάσουμε τον εαυτό μας να βγει εκτός σπιτιού και να κάνει κάτι. Εξομολογούμενε/-η, δεν χρειάζεται να ζοριστείς τόσο και να το ρίξεις έξω σε μπαράκι στο κέντρο νυχτιάτικα, παρά βγες έστω για έναν καφέ πριν ή μετά τη δουλειά σε καφετέρια κοντά στη συνοικία σου, ξεχνώντας το κινητό για λίγο και μόνο παρατήρησε τον κόσμο ή διάβαζε κάτι εκείνη την ώρα. Άλλη μια συμβουλή που θα σου έδινα είναι να πας έστω μια ημερήσια εκδρομή, αν δεν θες να κάνεις μακρινό ταξίδι. Είναι κρίμα να έχουν πάει μέχρι και τα ΚΑΠΗ κάπου το καλοκαίρι κι εσύ να είσαι σαν γέρων ερημίτης, και μάλιστα από επιλογή. Σταδιακά θα ξεμουχλιάσεις και θα δημιουργήσεις μια υγιή συνήθεια στον εαυτό σου να βγαίνεις έξω περιστασιακά. Δεν είναι τα δύο άκρα, ξέρεις, δηλαδή μεταξύ του να μουχλιάζεις στη σπηλιά σου αφενός και να ποζάρεις με ύφος χιλίων καρδιναλίων σε πλαζ της Μυκόνου αφετέρου, υπάρχει η μέση οδός. Ξεμουχλιάζοντας θα συνεχίσεις την αναζήτηση νέας καριέρας με νέες δυνάμεις. Πολλοί εδώ μέσα, σαν κι εσένα, είναι δυσαρεστημένοι ότι η ζωή τους κάθε μέρα φαντάζει το ίδιο έργο, αλλά ρε παιδιά, με μικρά βήματα σαν αυτά που ανέφερα μπορείτε να δημιουργήσετε το plot twist που επιζητάτε στη ζωή σας.
έτσι chase, όπως τα λες, μικρά βήματα κάθε μέρα και το αποτέλεσμα θα έρθει εκ των έσω... Τίποτα σε κανέναν δεν έχει χαριστεί. Καθένας μας παλεύει καθημερινά στον δικό του αγώνα για την πολυπόθητη ευτυχία 🙂
Home sweet home φάση.