ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σε μια ελαττωματική απο πολλούς τομείς κι άχρωμη, χωρις συναίσθημα κοινωνία, με σύστημα εκπαίδευσης και αξιολόγησης που δημιουργεί όντα που δέχονται παθητικά πληροφορίες, χωρίς πραγματική γνώση, χωρίς κριτική σκέψη, με μόνη ικανότητα την αποστήθιση, επιθυμώ να μην αντιμετωπίζομαι ως ο βαθμός μου. Βαθμός που για κάποιους καλός, κατά άλλους μέτριος ή κακός, με τα γεγονότα που σκιαγραφούνται πίσω από το διαγώνισμα ή την εξέταση να'ναι άγνωστα στους πλείστους, μα να συνεχίζουν να θέλουν να πιστεύουν πως ξέρουν τι συνέβη, εγώ κι ο κάθε 'εγώ', δεν είμαστε ο βαθμός. Σαν προχωράμε θα τους ακούσουμε να λένε πως σημασία έχει η γνώση, το ταξίδι κι όχι ο προορισμός, απαγγέλλοντας κι αυτοί παθητικά ό,τι τους έμαθαν να λένε. Όμως, δεν είμαι ο βαθμός μου.