ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κάποιοι δεν θα είναι σίγουροι αν μας θέλουν. Κάποιοι θα εξαφανίζονται και θα ξαναεμφανίζονται. Κάποιοι θα μας απορρίψουν και θα μας κάνουν να νιώθουμε ανεπαρκείς να αγαπηθούμε. Κάποιοι θα μας θέλουν, θα μας αγαπήσουν και μετά θα φύγουν και θα μας πληγώσουν. Κάποιος μπορεί να μας αγαπήσει και να μείνει. Αλλά μπορεί να φύγουμε εμείς. Ή να μείνουμε. Κάποιοι τριγύρω μας δεν θα τα ζήσουν όλα αυτά γιατί θα στεριώσουν με τη μία και θα μας κάνουν να νιώθουμε προβληματικοί. Ένας, δύο μπορεί να μην τα ζήσουν γιατί δεν θα προλάβουν να τα ζήσουν... :( Κάποιες φορές θα νιώθουμε μόνοι γιατί θα είμαστε αντικειμενικά μόνοι.Ή επειδή οι φίλοι μας έχουν προχωρήσει. Κάποιες φορές γιατί είμαστε με τον λάθος άνθρωπο. Κάποιοι θα δούμε τα όνειρά μας για ευτυχία να γκρεμίζονται από μια απώλεια, ένα διαζύγιο, επειδή δεν θα μπορέσουμε τελικά να κάνουμε παιδιά. Ό,τι και να ζούμε, υπάρχει κάποιος άλλος εκεί έξω που βιώνει ακριβώς την ίδια κατάσταση με εμάς. Η ευτυχία είναι για πολλούς από εμάς άπιαστη. Αλλά είμαστε όλοι εδώ, ζούμε, πονάμε και ελπίζουμε. Και δεν είμαστε μόνοι. Μακάρι ο κόσμος να μίλαγε στους κοντινούς του και να ανοιγόταν όπως ανοίγεται εδώ. Μακάρι να μην ένιωθαν όλοι την ανάγκη να κρύψουν τα προβλήματά τους και να μην προωθούσαν ένα χαρούμενο προφίλ (δεν είναι τυχαία η λέξη) που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματική τους κατάσταση. Μακάρι να μην ήμασταν όλοι τόσο επικριτικοί με τις επιλογές των άλλων ανθρώπων και να πονούσαμε τον πόνο του άλλου. Ακόμα και η συγκεκαλυμένη χαρά που μπορεί να νιώθει κάποιος με τον πόνο μας, είναι στην ουσία ανακούφιση. Γιατί έτσι δεν νιώθει ότι μόνο αυτός υποφέρει. Η ευτυχία μας ορίζεται πάντα σε σχέση με την κατάσταση των άλλων. Και φοβόμαστε να ανοιχτούμε για να μην μας σχολιάσουν, να μην φανούμε αδύναμοι. Αλλά το κλείσιμο είναι ακόμη πιο επώδυνο.