17.2.2013 | 05:46
Δεν χαμογελαω πια οσο παλια.
Μετα απο 2 σχεδον χρονια σχεσης με ενα ατομο που ηθελα απ την πρωτη στιγμη ηρθε η στιγμη να χωρισω.Συνειδητοποιησα πια οτι δεν μπορεις να βοηθησεις κανεναν που δε θελει να βοηθηθει και οτι οι ανθρωποι κολλαμε στις λεπτομερειες και χανουμε την ουσια.Κατι που για μενα ειναι αυτονοητο για σενα ειναι το πιο δυσκολο πραγμα στον κοσμο.Ακομα και αν υπαρχει αγαπη μοιαζει τοσο ακατορθωτο να αφησουμε στην ακρη τον εγωισμο μας και να διεκδικησουμε ανοιχτα αυτο που λεμε οτι θελουμε.Χανεται η επικοινωνια,φοβομαστε να κανουμε την υπερβαση και χανουμε τον εαυτο μας .Για να μην χασω εσενα εχασα τον εμενα και δεν με αναγνωριζω πια.Κυνικη,υστερικη,οξυθυμη.Δε θελω αλλο πια να ειμαι ετσι και δεν εχω το περιθωριο να το συνεχισω αυτο.Ισως ειναι καλυτερα ετσι.Κραταω τα καλα μας . Ν.
