Δεν ειναι αναγκη να εισαι καλος σε κατι για να το κανεις αρκει να σου αρεσει,να σε κινητοποιει.Ισως σου λειπουν καποιες δεξιοτητες που πρεπει να καλιεργησεις (η επιμονη πχ)για να μπορεσεις να βελτιωσεις τον εαυτο σου.Δεν σ΄εχουν παρει και τα χρονια!Υπαρχουν πολλα πραγματα που δεν γνωριζεις και θα ειναι πολυ κριμα να μην καταπιαστεις ποτε μ'αυτα εστω για τη γνωριμια επειδη περιμενεις να "αστραψεις"αμεσως..Μην ετεροπροσδιοριζεσαι ως η αποτυχια των γονιων σου,να ξερεις πως εισαι πολυ τυχερος και μονο που υπαρχεις.Αληθεια τοσο ανοφελα σου μοιαζουν ολα;Να ξερεις παντως ο ψυχολογος ειναι και για τετοιες περιπτωσεις.
11.10.2016 | 17:16
Δεν καταλαβαινω τον λογο υπαρξης μου
Υπαρχουν μερικοι ανθρωποι που δεν ειναι καλοι σε τιποτα, ενας απο αυτους ειμαι κι εγω, μια κινουμενη αποτυχια. Ποτε δεν ημουν καλος σε κατι, τα αθληματα τα βαριομουν, η μουσικη μου φαινοταν δυσκολη, το διαβασμα δεν μου αρεσε...στα 22 μου δεν εχω καταφερει απολυτως τιποτα στη ζωη μου ουτε κανω κατι σημαντικο, απλα υπαρχω. Αλλοι εχουνε σπουδασει, εχουνε βρει δουλεια, εχουνε φιλους, εχουνε το χομπι τους και ολοι ειναι καλοι σε κατι, εγω δεν ειμαι καλος σε ΤΙΠΟΤΑ. Νιωθω σαν ενα παρασιτο που απλα επιβαρυνει τους γονεις του. Βεβαια ισως αυτη να ειναι η τιμωρια τους επειδη καταφεραν να κανουν παιδι με το ζορι ενω δεν μπορουσαν, αλλα τι φταιω εγω?
7