30.9.2013 | 03:02
Δεν καταλαβαίνω τους άντρες.
Αυτή είναι η αλήθεια. Έχω πολλούς φίλους άντρες, αλλά δε μπορώ να καταλάβω πως σκέφτονται. ξέρω γενικά πως δεν έχει να κάνει με το φύλο, ο καλός άνθρωπος είναι καλός κι ο μαλακας μαλακας, ανεξαρτητως φύλου.όμως με το αντρικό,έχω πρόβλημα.επειδή δεν μπορούσα να καταλάβω τους άντρες, χώρισα μετά από 5 χρόνια σχέσης. γιατί δεν καταλάβαινα, έκλεινα τα μάτια όμως και τον εμπιστευόμουν. και πολλές φορές κάτι γινόταν και συνειδητοποιούσα πως είχα κάνει καλά και τον πίστευα.όλοι έχουν να λένε πόσο μ'αγαπούσε. ο ίδιος μου το είπε και πρόσφατα. κι εγώ το ξέρω..το νιώθω δηλαδή. αλλά δεν τον καταλάβαινω. δεν καταλαβαίνω γιατί με κάνει να στενοχωριέμαι ή να καταπιέζομαι να μη στεηοχωρηθώ αφού γενικά ό,τι ζητάω είναι απλό (να έρθει μαζί μου μια μέρα στην παρέα, για να κερδίσουμε χρόνο μαζί, μιας και δε βλεπόμαστε, να γνωρίσει αγαπημένα μου άτομα, να μιλάμε συχνοτερα..πράγματα που αν τα ζητήσω θα τα κάνει, αλλά δε θέλω να ζητάω...). τώρα που χωρίσαμε, δεν καταλαβαίνω πως γίνεται να βγαίνει με φίλες του, να μου λέει τι κάνουν κι ότι δεν έχει ερωτευτεί καμιά αλλά παρόλ αυτά του κάθονται.το καλοκαίρι συνειδητοποιοήσα πως δεν καταλαβαίνω το μπαμπά μου..σίγουρα αγαπάει τη μαμά μου,μετά από 30 χρόνια γάμου. αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί τη στενοχωρεί και δεν τον νοιάζει όταν αυτό που την στενοχωρεί είναι για εκείνον εύκολο να το σταματήσει.τον τελευταίο καιρό βγαίνω με ένα παιδί..επειδή είναι πολύ ωραίο άτομο και ανοιχτό, πίστευα ότι είναι εύκολο να τον καταλάβεις. αλλά όσο προχωράει αυτό που έχουμε, συνειδητοποιώ πως δεν καταλαβαίνω καμιά φορά πώς σκέφτεται. δεν καταλαβαίνω γιατί έμπλεξε μαζί μου, ξέροντας πως με βασανίζει το θέμα του πρωην, δεν καταλαβαίνω γιατί χώρισε ενώ ήταν καλά με την δική του κοπέλα..γενικά δεν καταλαβαίνω τίποτα που δεν γίνεται όπως το έχω εγώ στο μυαλό μου...προς Θεού, δεν πιστεύω ότι έχουν πρόβλημα όλοι οι παραπάνω. εγώ έχω κόλλημα και δε ξέρω πώς φτιάχνεται..