Κι εσύ λοιπόν τι προσφέρεις στον άρρωστο άνθρωπο με το να κλαψομ*νιάζεις για το κακό που τον βρήκε; Αποστασιοποιείσαι τάχα μου οτι δεν αντέχεις τον πόνο κι έχεις το θράσος να κρίνεις τον άλλο που τολμά να είναι εκεί.Τολμά να τρώει τα σκ@τά της αρρώστιας του συνανθρώπου του, είτε πρακτικά φροντίζοντάς τον είτε ψυχολογικά φέροντας ο ίδιος μέσα του εικόνες, τραύματα, πίκρα και οδύνη.Πώς μπορείς και μετράς το πόσο υπέφερε ή αγαπούσε κάποιον με το πόσο καιρό φόρεσε μαύρα; 'Ενα κορίτσι που αναγκάζεται να ανταπεξέλθει στη ζωή χωρίς στήριγμα, χωρίς γονείς, που βιώνει την απώλεια αλλά να μην το βάζει κάτω και να δίνει την ικανοποίηση σε σας τους "ανθρώπους του θεού" οτι γονάτισε.'Αι σιχτίρ κοπέλα μου. Χορτάσαμε δειλία και δήθεν ευαισθησία αποστείρωσης. Αν δεν αντέχετε τη ζωή και τα δεινά της καθήστε στη γυάλα σας, αφήστε τους άλλους να παλέψουν, αλλά βουλώστε το.
27.4.2018 | 15:14
Δεν μπορώ να την καταλάβω
Με μια κοπέλα είμαστε αρκετά χρόνια φίλες, όχι πολύ καλές, απλά φίλες, στα όρια της φίλης και της γνωστής. Δεν έχουμε κάνει κάτι η μια στην άλλη, απλά δεν έχουμε αρκετά κοινά για να γίνουμε κολλητές. Αυτή λοιπόν την κοπέλα δεν κατάφερα ποτέ να καταλάβω πως σκέφτεται. Αρχικά είναι άθεη από το Γυμνάσιο αλλά είναι κόρη παπά, πράγμα που είναι από μόνο το μπερδεμένο. Δεν μπορώ να καταλάβω αν είναι τόσο αναίσθητη, άκαρδη και σκληρή ή αν είναι κάποιου είδους "μάσκα". Πάντα εκεί που πάω να καταλάβω μπερδεύομαι. Ας πούμε όταν ήμασταν κάπου 14 μια πολύ καλή της φίλη είχε καρκίνο αυτή ήταν συνέχεια δίπλα της, της μιλούσε και η φωνή της ούτε καν έτρεμε! Μίλαγε έκανε αστεία. Τέλος πάντων η φίλη της έγινε καλά και σε όλη αυτή τη διαδικασία αυτή η κοπέλα ήταν σαν να μην συνέβαινε τίποτα. Πως γίνεται να μην την είχε αγγίξει; Ήταν και ακόμα είναι η κολλητή της. Εδώ όλοι οι μαθητές στενοχωριομασταν όταν κοιτούσαμε την κοπέλα που είχε καρκίνο αλλά αυτή ηταν σκληρή σαν πέτρα. Τώρα όμως, 4 χρόνια από τότε, δεν έχει αλλάξει κάτι μέσα της. Είναι ακόμα το ίδιο πολύ σκληρή. Θέλω να πω, πριν κανα δυο βδομάδες ένας κοινός μας φίλος είχε ένα τροχαίο και πιθανότατα δεν θα μπορέσει να περπατήσει ξανά. Εγώ δεν αντέχω καν να πάω να τον δω στο νοσοκομείο, ουτε αυτή πάει και όταν την ρωτάω πως είναι ο φίλος μας μου λέει και έχει και την ίδια περίεργη σκληράδα και απάθεια, σαν να μην μετράει κάτι τέτοιο. Μάλιστα φέτος έχασε και τους δυο της γονείς με διαφορά έναν μήνα και πάλι η ίδια απάθεια. Όλοι λένε πως 3είναι πολύ καλή κοπέλα και τους βοηθάει πολύ και πως πάντα τους δίνει δύναμη αλλά αυτήν δεν την συγκινεί τίποτα, δεν το βλέπουν! Εδώ δεν αγαπούσε καν τους γονείς της, ούτε έναν μήνα δεν φορούσε μαύρα. Αλλά πάλι μου φαίνεται παράξενο βα κάνουν όλοι οι άλλοι λάθος και εγώ να ξέρω το σωστό. Δεν μπορώ να καταλάβω, είναι όντως τόσο ακαρδη και αναίσθητη ή κάτι χάνω εγώ; Αν δεν είναι αναίσθητη τότε αυτό δεν σημαίνει πως είναι ψεύτικη; Γίνεται όμως να είναι καλή; Εδώ δεν πιστεύει καν στον Θεό της αγάπης. Προσπαθώ εδώ και καιρό να καταλάβω τον χαρακτήρα της και δεν μπορώ...
13
