ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν μπορώ να την ξεπερασω.Νιωθω συναισθηματικα νεκρή, πανε χρονια τωρα ,βγαίνω με διάφορες παρέες να λέω ότι βγαίνω και γυρνάω και κλαίω μέχρι το πρωί.Μια τέτοια βραδιά είναι και αυτη.Καταλαβαινω πως δεν μπορώ να την έχω αλλά δεν ξερω πως θα επαναφέρω τα συναισθήματα μου, πως θα νιώσω παλι ζωντάνια, πως θα προχωρήσω μπροστά, πως θα ανέβει η αυτοεκτίμηση μου που έχει πέσει κατά πολύ.Νιωθω ένα κενό και μια μόνιμη εξάντληση ,κάποιες φορές το νιώθω λιγότερο και άλλες δεν καταλαβαίνω πως και γιατί ζω.Βαριεμαι να κάνω νέες γνωριμίες και όσες κάνω δεν κρατάνε, δεν δενομαι με κανέναν κ νιώθω πως θα είναι έτσι πάντα, αφου ετσι ήταν πάντα.Συγγνωμη εαυτε μου, δεν ξέρω πώς να σε βοηθήσω...