ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ενω ολο τον τελευταιο καιρο ημουν καλα ξαφνικα απο την παρασκευη κι μετα χαθηκα παλι...εχω να κοιμηθω κι να φαω 3 μερες.. στην αρχη ελεγα οτι δεν ξερω τι φταιει τωρα ομως ξερω..εκεινος...που εδω κι μηνες δεν ειναι εδω κι για εναν διαολεμενο λογο το κεφαλι μου γυριζει γυρω απο αυτον μονο...εχω τοσα θεματα εγω ομως αυτο σκεφτομαι κι μονο...κι σημερα πολυ περισσοτερο...η κατασταση ειναι μη αναστρεψιμη ειναι με αλλη κιολας..ορκιζοταν 2 χρονια οτι με αγαπουσε και τελικα τιποτα..βρηκε αλλη αμεσως με το που με χωρισε..μαλλον την ειχε κι απο πριν...οχι δεν ειναι το γεγονος οτι εφυγε που με πονα τοσο αλλα η υποκρισια..τον ειδα παλι σε μια νεα του φωτογραφια κι τον κοιταζα καλα καλα κι προσπαθουσα να καταλαβω πως μπορεσε απο την μια να ελεγε ψεμματα κι απο την αλλη μια βδομαδα πριν χωρισουμε να με παρακαλαει να μην τον αφησω ποτε κι στην ιδεα οτι καποτε θα τον αφηνα εγω κι καλα εβαλε τα κλαμματα.. μου ηρθε να κανω εμμετο οταν τον ειδα..αλλα και παλι τον θελω ακομη..δεν ξερω πως να ξεφυγω απο αυτο.... νιωθω χαμενη στον κοσμο μου.. λαθος...στον κοσμο που μου επεβαλε εκεινος να ζω μακρυα του..