24.4.2014 | 23:13
Δεν παίξαμε, γι αυτό και χάσαμε...
Ένα παιχνίδι είναι ο έρωτας κι εμείς δεν παίξαμε. Όταν σε πρωτοείδα τα μάτια μου κόλλησαν πάνω σου, η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει σε άλλο ρυθμό και το στομάχι μου έγινε κόμπος. Δεν μπορούσα να σταματήσω να σε κοιτάω κι εκεί που νόμιζα πως ήμουν μόνη, είδα τα μάτια σου πάνω μου χωρίς να φεύγουν. Και μου μίλησες και με πλησίασες και ένιωσα ευτυεία, μα σταμάτησες εκεί. Και κάθε φορά που βλεπόμασταν και βρισκόμασταν, σε πλησίαζα και ερχόσουν κοντά μου και μιλούσαμε κι ένιωθα πως ο δρόμος άνοιγε μπροστά μας, κι ύστερα πάλι τον έκοβες. Και συνεχίζαμε έτσι και με πονούσε περισσότερο να σε βλέπω και να σου μιλάω και να σε αγγίζω και να ηλεκτρίζομαι και να μην υπάρχει μετά. Κι ύστερα οι δρόμοι μας χώρισαν, μπήκε ανάμεσα μας ο δρόμος και τότε κατάλαβες πως ήρθε το τέλος και μαρτύρησες πως νιώθεις. Ένα παινίδι είναι ο έρωτας κι εμείς δεν παίξαμε, αλλά μείναμε στην άκρη να τον κοιτάμε να μας προσπερνάει, γι αυτό και χάσαμε...