ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το παρακατω κειμενο ισως ειναι απ τα πιο αστεια μου προβληματα αυτη τη στιγμη αλλα ΑΥΤΗ τη στιγμη αυτο κυριαρχει και με πνιγει!Παρασκευη βραδυ. Ετων 25. Μεσα στο σπιτι. Γιατι απλα δεν εχω με ποιον να βγω. Δεν το πιστευω, ημουν παντα περικυκλωμενη απο φιλες, ειχα μια ομορφη παρεα και στη πολη που σπουδαζα αλλα και σε αυτη που μενω και τωρα ξαφνικα σκορπισαν ολοι. Ολες εχουν σχεση και οι περισσοτερες εχουν φυγει εξωτερικο. Και εγω εχω σχεση αλλα ρε γαμωτο τιμαω ακομα τη φιλια. Ειμαι ακομα διαθεσιμη να κανω πραγματα μαζι τους. Αυτες απ την αλλη θεωρουν ποιοτικο χρονο να ειναι και με τα αγορια τους και ταυτοχρονα οταν κατσει και μαζι μου. Παραλληλα. Ενταξει καλο και το παραλληλα αλλα αληθεια δεν θυμαμαι ποτε ηταν η τελευταια φορα που καναμε κατι μονες μας και το χαρηκαμε. Ελεος!!! Αληθεια εχω τοσα νευρα! Και με την κατασταση μου που δεν μπορω να βγω σαν ανθρωπος αλλα και με τις φιλες μου. Ιδιως με αυτες. Γαμωτο αυτο ηταν; Αναπροσαρμογη των παντων; Δεν εχω νιωσει περισσοτερο διαστημα ποτε μοναξια. Η φιλια μας πλεον βρισκεται στο μεσσεντζερ αντε και σε καμια δυσκολη στιγμη της αλλης. Εχουν βολευτει στη κατασταση αλλα εμενα μου λειπουν. Κοιταζω φωτογραφιες μας και δακρυζω. Και νιωθω πως η ζωη μου ετσι θα ειναι απο δω και περα. Πανε ολα. Δηλαδη αμα χωρισω να θαφτω σε κανενα μοναστηρι;; Και πριν σκεφτειτε την εννοια της καινουργιας φιλιας θελω να τονισω ποσο δυσκολο ειναι στην ηλικια που ειμαι να δημιουργηθει ειλικρινης φιλικη σχεση απ την αρχη. Οκ και με τα παιδια απ το γραφειο κανω παρεα, αλλα ο καθενας εξω απ το γραφειο εχει τη ζωη του. Δεν θα ασχοληθει με εμενα ιδιαιτερα ουτε θα με εισαγει και σε αυτη. Παιδια το αισθημα αυτο ειναι απαισιο. Θελω να κλεισω το κινητο μου και να φυγω μακρια, νιωθω οτι πνιγομαι! Το περνατε κι αλλοι αυτο;