21.6.2013 | 19:47
Δεν το πιστεύω αυτό που μου συμβαίνει.
Ήρθα στο σπίτι μου τώρα που τελείωσε η εξεταστική (έχω εδώ από προχθές) και επειδή ήμουν πολύ κουρασμένη δεν πρόλαβα ακόμα να αδειάσω τις βαλίτσες μου. Είχα σκοπό να το κάνω απόψε, και ξεκίνησα πρώτα να πλύνω τα πιάτα γιατί ήξερα ότι η μητέρα μου είναι κουρασμένη και είπα να την ξαλαφρώσω λίγο. Κάποια στιγμή κατάλαβε ότι πλένω πιάτα και άρχισε να ωρύεται και να λέει ότι γέμισα σαπουνάδες τον τόπο κι εγώ σου είπα να αδειάσεις τα πράγματά σου και να με μαλώνει χωρίς λόγο. Όλα αυτά λίγο πριν τελειώσω και τα αφήσω όλα καθαρά και τακτοποιημένα. Έλειπα ένα χρόνο από το σπίτι και είχα ξεχάσει αυτά τα ξεσπάσματά της! Τώρα μου δίνεται η ευκαιρία να κάνω μετεγγραφή και να πάω σε ένα καλύτερο πανεπιστήμιο, αλλά σκέφτομαι σοβαρά να μην τη δεχτώ. Δεν θα αντέξω να με μειώνει και να με εκμηδενίζει συνεχώς. Ε όχι δεν είμαι άχρηστη όσο κι αν προσπαθεί να με κάνει να πιστέψω το αντίθετο! Βαρέθηκα να κλαίω κάθε φορά για χάρη της!! Τη σέβομαι σε πολλά σημεία γιατί μας μεγάλωσε ολομόναχη, όμως αυτό δεν της δίνει το δικαίωμα να μας φέρεται έτσι! Δεν μπορώ να χαρώ τίποτα πια!Έχω απελπιστεί!!!