1.4.2012 | 11:17
δεν το πιστεύω να μην είσαι εδώ....
να συμφωνώ οτι έτσι είναι το ᾽σωστό᾽....και επειδή σ᾽ αγαπάω να δέχομαι να σ᾽ αφήσω να βρεις το χωροχρόνο σουπως γίναμε έτσι ειλικρινά δεν το πρόλαβα....ούτε και το᾽χα φανταστεί. πως έγινες έτσι ένας άλλος άνθρωπος, άγνωστος και όμως τόσο γνωστόςκαι αντί να τα λέω σε σένα, αλλά και εσύ να τα ακούς, να τα γράφω εδώ...μου λείπεις φριχτά και δεν καταλαβαίνω πως μας αφήνεις να γίνουμε απλά μια ανάμνηση....πως ολα αυτά που ήμουν για σένα, τώρα δεν είναι τίποτα....νιώθω βαθιά θλίψη και μια τεράστια μαχαιριά. ξύπνα από τον ύπνο σου, δεν είμαι εγώ το πρόβλημά σου....
