8.1.2015 | 22:29
δεν πρεπει να βαζουμε τη σχεση σε μια ζυγαρια ομως και παλι.
βρε παιδι μου με πιανει το παραπονο. ναι ξερω στη σχεση πρεπει ν δινεις χωρις ν περιμενεις αλλα με πιανει το παραπονο πως να το πω? με πιανει το παραπανω γτ εγω τοσα χρονια για ενα χαμογελο σου δινω τον μισο μου χρονο και ενεργεια και δινω ολα μου τ λευτα που ναι ειναι λιγα αλλα ειναι οτι εχω και για να κερδιζω χαμογελα στερουμε απο εμενα αλλα θελω να σε κανω εγω χαρουμενο. αλλα με πιανει το παραπονο! εσυ εισαι ολο για εσενα να ερθεις οταν σε βολευει. ολα τα κανεις και βαζεις πρωτα το δικο σου συμφερον. νοιωθω πως δεν σημαινω τοσα για εσενα αλλα εσυ επιμενεις οτι ειμαι η ζωη σου. ομως ξερω αλλο λογια αλλο πραξη και εσυ εχεις ολη την ενεργεια του κοσμου και την φαντασια για τα ενδιαφεροντα σου ενω για εμενα οτι περισεψει απο την ζωη σου. θελω παραπανω. θελω ν νοιωθω πως μ αγαπας οσο εγω και προσπαθεις και με σκεφτεσαι και ισως προσαρμοζεις λιγο τα θελω σου στη δικη μου ζωη και στις δικες μου αναγκες. αμα ειμαι τοσο σημαντικη για σενα γιατι ειμαι παντα η τελευταια στις προτεραιοτητες σου? εγω γτ μπορω και αρκουμε σε εσενα ωστε να ειμαι χαρουμενη? εσυ γτ χρειαζεσαι αντιθετα ολα αυτα να νοιωσεις γεματος γτ? δεν σου δινω αρκετα?
