10.11.2012 | 09:50
Δεν θα σε περιμένω
ή άλλα τέτοια ελληνικά δράματα. Αλλά εσύ δεν μπήκες απλά στη ζωή μου. Έκρηξη μπόιλερ ήσουν, πλημμύρα πλυντηρίου,πες το όπως θες. Αυτό που ξαφνικά σκάει στην ζωή σου και δεν μπορείς να ασχοληθείς με άλλο από αυτό.Αχ, τι ωραία που μιλήσαμε τόσες φορές. Και που κοιμηθήκαμε αγκαλιά λες και είμαστε μαζί χρόνια. Μήνες μάλλον. Λίγο ρομαντικούλικο για χρόνια.Όταν μαλώσαμε ήταν σαν να είμαστε μαζί χρόνια, ναι εκεί σαν να ήταν χρόνια.Τεσπά. Σκεφτόμουνα. Κρίμα που τα κάναμε πουτάνα. Δεν είναι ότι είχαμε και πολλά κοινά, αλλά κάπου μέσα κουμπώναμε. Εκεί που είναι η διαίσθηση και το ένστικτο και η ουσία της ανθρώπινης ουσίας.Σε σκέφτομαι και χαμογελάω. Τα πρωινά τουλάχιστον. Εκεί που τα βλέπεις όλα πιο καθαρά. Και το συναίσθημα δεν συμπεριφέρεται λες και έχει πάρει speed. xxx
