ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ο πατερας μου ειναι ανυποφορος δεν τον αντεχω απλα....εχει συνεχεια νευρα και ξεσπαει πανω μου για ολα του φταιω εγω ειμαι 18.......... Θελω να φυγω απο το σπιτι αλλα δεν εχω που να παω και εξω ειναι δυσκολα εδω ομως δεν την παλευω εχω σκεφτει για ηρεμιστικα αλλα αν το καταλαβει οτι παιρνω τοτε ειναι ικανος να με παει σε πνευματικο και να με τρεχει σε εκκλησιες να βρω "γαληνη" που μαζι του μονο γαληνη δεν μπορω να βρω.....οι γονεις μου ειναι χωρισμενοι και για καποιους λογους ειχε ο πατερας μου την κηδεμονια μου.... Τωρα πια ομως ειμαι 18 αλλα δεν ξερω τι να κανω ειναι πολυ δυσκολα εξω φοβαμαι οτι δεν θα τα καταφερω τα οικονομικα μας ειναι δυσκολα ειμαστε και οι δυο ανεργοι..... Εγω θελω να ψαξω για δουλεια αλλα οποτε του το αναφερω μου λεει δεν μπορεις να κανεις τιποτα και σιγα μην τα βγαλεις περα....Ολη μερα ειμαι κλεισμενη σπιτι δεν εχω φιλους.... Δεν ειμαι καλα ψυχολογικα με κανει να κλαιω συνεχεια....Ειναι καχυποπτος μου συμπεριφερεται λες και ειμαι 10...νομιζει οτι ειναι ο πιο εξυπνος απολους... Ολοι οι αλλοι γιαυτον ειναι χαζοι.....συνεχεια τσακωνομαστε...... Δεν θα ηθελα να μου πειτε ειναι πατερας σου και κανε υπομονη και τετοια.... Δυστυχως ειναι πατερας μου δυστυχως δεν μπορουσα να επιλεξω...δεν θα θελα να απαντησς ουτε προσβλητικα ουτε ειρωνικα......απλα μηπως ειχε παθει το ιδιο και καποιος απο εσας οταν ηταν σε αυτην την ηλικια ?? Και αν ναι τι κανατε ?? Το περασατε αυτο το βασανο για πολλα χρονια ακομη?? Η βρηκατε νωρις τον δρομο σας και ολα μια χαρα τωρα και αν τον βρηκατε και ξεφυγατε απο αυτην την κατασταση πως τα καταφερατε τι κανατε ???? Ευχαριστω πολυ. Βασιλικη, 18