29.7.2018 | 12:44
Δεν ξερω
αν σημαινει κατι ολο αυτο.δεν ξερω ουτε το γιατι τωρα ,ουτε το απο που και ως που να πειστει κανεις για καποια πραγματα...τι ειναι αυτο που πειθει τον αλλον δεν ξερω.ξερω ομως οτι εγω τουλαχιστον παντα και ηξερα τι ηθελα,και που πηγαινα,και οτι ολα μονος σου τα παλευεις ακομα και με τα πιο τραγικα εμποδια,φοβιστικα σχεδον,και πως να δειχνεις στον αλλον αυτο ακριβως που εισαι.ποτε δεν πιστεψα στον εντυπωσιασμο και στο θεατρο.στο ψεμα και την επιδειξη δυναμης.ποτε δεν πληγωσα απο θεση ισχυος τον αδυναμο αλλο...ποτε δεν επιβεβαιωθηκα μεσα απο ματια λυπημενα,ποτε μα ποτε ποτε.δεν πατησα κανεναν για να ψηλωσει το εγω μου.ποτε δεν με θεωρησα αρκετα αξια ωστε να επιδρασω στη ζωη και τις προτεραιοτητες αλλου.να σου πω κατι?αλλοι που τα καναν αυτα ...,δεν ειναι οτι τους μισησα ποτε ,αλλα ποτε δεν τους καταλαβα...ηταν κατι ξενο εως περιεργο για μενα..παντα τους αναγνωριζα μες το πληθος. Σ αυτο ποτε δεν λαθεψα.δεν εχω τυψεις ουτε αμφιβολιες αν επρεπε καποιες στιγμες ουτε να τους κοιταω..αυτο μου βγαζαν..απλα μου φαινεται ακομα πιο περιεργο ενα τετοιο καλουπι ανθρωπου να δειχνει οτι αλλαξε.γιατι νομιζω οτι και παλι το ζητουμενο του ειναι να το δειξει και αυτο.εγω ο τι βιωνω δεν το δειχνω.το νιωθω,μερικες φορες μπορει αθελα μου να γινομαι αντιληπτη,αλλα ατσι λειτουργω.και νιωθω τα παντα.σε πολυ ουσιαστικο βαθμο.γιατι εχω περασει και πολλα.απλα καταληγω παντα οτι οτι εισαι κανεις τελικα.οπως εχω φερθει στη ζωη μου,σε γενικες γραμμες,αυτο ημουν..αυτο ενιωθα.και δεν αλλαζει ο ανθρωπος για κανενα αισθημα...σ αυτο κατεληξα. . . . . .
0