ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα ,Έχω σχέση με ένα παιδι εδώ και 2 χρονια (τον γνωρίζω 4 χρ) και φετος πηγε για σεζον (μάγειρας) στο νησι οπου εχει σόι . Εγώ δεν μπορουσα να παω λογο της σχολης μου και λόγο χρημάτων διότι θέλω να βγάλω δύπλωμα αυτοκινήτου . Λείπει ένανμησι μηνα και θα ερθει σε ένα μηνα , μιλάμε καθημερηνα( τον εμπιστεύομαι σχετικά δεν κάνει τπτ με άλλες όταν είναι σε σχέση ) .Στην αρχη έβγενα με φίλους αλλά τελευταία ολοι οι φιλοι μου εχουν σχέσεις και παρόλο που χαίρομαι για αυτους νιώθω μόνη μου οποτε δεν βγαινω μαζι τους ιδιαίτερα .Τώρα εκανα και λειζερ στα ματια μου οποτε είμαι ολη μερα σπιτι και δεν κανω τπτ έχω και άλλα προβλήματα όπως όλοι οι άνθρωποι. Τα έχω χάσει και δεν αντεχω . Όλα μου τα νευρα τα βγαζω πανω του και παρόλο που είναι κουρασμένος προσπαθεί να με βοηθήσει .Τα έχω συζητήσει μαζι του απλώς μου λέει όλα θα περάσουν .Παρόλα αυτά εγώ τείνω να κοιτάω μόνο την δική μου πλευρά και να μην σκέφτομαι τα δικά του προβλήματα μου λείπει όμως…. Πληγώνομαι στην σκέψη ότι θα τα καταστρέψω όλα με τον αδύναμο χαρακτήρα μου και εγκεφαλικά αρχίζω να αποξενώνομαι από αυτόν με τρώει το άγχος μου κάθε μερα που ξημερώνει . Μήπως χρειάζεται κάποια καλύτερη από εμένα οπού θα του φέρεται όπως πρέπει και δεν θα σπαταλάει τον χρόνο του για αχρείαστους τσακωμούς ? Συγνώμη για τον δακρύβρεχτο λόγο μου