ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

πως θα 'ταν αν μίλαγα έτσι μαζί σου. Αν θα σκεφτόμουν και με εσένα πως κάποτε κάποιος μου τραγούδαγε μακεδόνα. Δεν ξέρω αν θα σε ήθελα τελικά, αν θα προχωρούσα μαζί σου. Ίσως καλύτερα που δεν έμαθα. Καλύτερα που δεν πλήγωσες τους ανθρώπους σου, καλύτερα που κράτησες το μαύρο και τη ρουτίνα σου κι εμένα μακριά από αυτά. Εξάλλου, εγώ έφυγα. Δεν μπορούσα να σε βλέπω να κάνεις την ίδια επιλογή, ξανά και ξανά, κι ύστερα να "κρυφοκοιτάς" αυτά που θα μπορούσες να έχεις, έστω αυτά που θα 'θελες, εκ του ασφαλούς. Απλά να ξέρεις δεν είχα σκοπό, να το τραβήξω τόσο. Δεν ήθελα να αναρωτιέμαι πως θα ήταν, ήθελα να ξέρω. Κι αν ακόμα με σκέφτεσαι, αν ακόμα θέλεις όλα αυτά που φοβάσαι, γάμησε το, χεσ'το, μην το κάνεις. Κι εγώ να σταματήσω θέλω. Θέλω να μην ελπίζω ότι θα σε δω τυχαία στο δρόμο, θέλω να μη με νοιάζει που ο τωρινός δεν μου αρκεί. Μαλακίες.. έτσι κι αλλιώς δε θα σε ξαναδώ.