ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

τι με έπιασε και σου έγραψα ξανά,μετά από το "αντίο".Ίσως έπρεπε να αρκεστώ σε αυτό.Άλλωστε μετά από τόσο καιρό,τι νόημα είχε;Και είναι που τα συναισθήματά μου είχαν υφή μαρμελάδας,δεν ήμουν και ποτέ μελό,μάλλον θα σκέφτηκες ότι ήμουν μεθυσμένη.Και μετά,ορκιζόμουν πως δεν ήθελα να απαντήσεις,μέσα μου καιγόμουν να κάτσουμε να τα πούμε.Ξέρεις,δε σ'το είπα ποτέ,απ'την πρώτη στιγμή που σε είδα σε είχα ξεχωρίσει και ήρθα τόσο διακριτικά κοντά σου που πάντα νόμιζες ότι εσυ με είχες πλησιάσει.Δεν ήξερα πως λίγο αφού μπλέξαμε θα έχανα τον εαυτό μου.Ναι δεν είναι δικαιολογία,αλλά ξέρεις τα πράγματα ήταν κάπως έτσιhttp://www.youtube.com/watch?v=vVof0qj7SOwκαι ήμουν πνιγμένη μέσα στο κεφάλι μου.Και σε πλήγωνα συνεχεια και ανεχόσουν υπομονετικά τα πάντα.Και αποφάσισα να φύγω.Πόσοι άνθρωποι άραγε να λένε στον άλλο να χωρίσουν και να κλαίνε τόσο;Και επίσης δεν κλαίω και κυρίως,δεν κλαίω παρουσία άλλων.Και όταν με βρήκα ήθελα να έρθω να σε βρω μα είχες φύγει.Λυπάμαι που δε σου είπα συγγνώμη όσο ακόμη υπήρχε καιρός,λυπαμαι για την αγάπη που χάθηκε και λυπάμαι που δεν μπορώ να διορθώσω όσα έγιναν.Σε σκέφτομαι,σε θέλω,σε ποθώ και πρέπει να σε αφήσω να φύγεις στις αναμνήσεις.Και αν σε έβλεπα ποτέ θα σου τραγουδούσα http://www.youtube.com/watch?v=FcM0ieJJrbAΣε φιλώ