ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γνωρίζω ελάχιστα τους όρους και τις ονομασίες των σχετικών καλλυντικών. Δεν βάφομαι σχεδόν ποτέ παρά μόνο σε "ειδικές" περιστάσεις. Φυσικά δεν θα βαφτώ μόνη μου να γίνω σαν καρνάβαλος. Το έχω επιχειρήσει στο παρελθόν, με βλέπουν... κατευθείαν καθάρισμα. Συνήθως με μακιγιάρουν οι φίλες μου. Δεν χρειάζεται να τους πω κάτι, το καταλαβαίνουν αμέσως, και όταν έρχεται η ώρα του μακιγιάζ μου λένε "έλα να σε βάψω". Όταν όμως βρίσκεσαι σε έναν χώρο με ξένο κόσμο, πως λες σε κάποια να σε βάψει; Όχι τίποτα άλλο, ντρέπομαι να το πω κιόλας. Δεν γνωριζόμαστε, οπότε δεν είναι απαραίτητο να ξέρουν ότι "δεν ξέρω από αυτά". Αρκεί μόνο να δουν ότι κοιτάζεις μία ώρα το πινέλο και τις μπογιές, μία άτσαλη και λάθος κίνηση, και να σου πάρουν το πίνελο από τα χέρια. Αυτό έγινε και με μένα. Παρόλα αυτά, περιποιούμαι τον εαυτό μου, είμαι καθαρή, βγάζω φρύδια, κάνω αποτριχώσεις κτλ αλλά ποτέ δεν το είχα με το μακιγιάζ. Το αποτέλεσμα του μακιγιάζ ωστόσο, δεν με ικανοποιεί καθόλου. Όταν κοιτάζομαι και ξανακοιτάζομαι στον καθρέπτη ή και σε φωτογραφίες, αισθάνομαι πραγματικά σαν καρνάβαλος, και όταν βάφομαι αισθάνομαι πολύ άβολα.Έκανα την παραπάνω εξομολόγηση, επειδή πριν από λίγο, είδα μία φίλη μου στο facebook να έχει ανεβάσει μία φωτογραφία που είμαστε μαζί αλλά σε μεταμφιεσμένη μορφή εγώ. Με ξαναείδα και σκεφτόμουν μα πόσο χάλια είμαι. Αισθάνομαι πως δεν το υποστηρίζω τόσο πολύ και γι' αυτό δεν ασχολούμαι με το μακιγιάζ.Συγκρίνω τις φωτογραφίες μου, η μία φωτο με καλό ντύσιμο και μακιγιάζ, η άλλη φωτο, με καλό ντύσιμο και χωρίς μακιγιάζ. Ε ρε παιδιά, δεν συγκρίνεται η φυσικότητα.