ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πείτε μου τη γνώμη σας.Πρόσφατα παντρεύτηκα την αγάπη της ζωής μου. Μη γελάτε ειρωνικά, το ξέρω ακούγεται γελοίο αλλά έτσι νοιώθω.. Εργάζομαι σε τομέα που ήθελα πάντα να εργαστώ αν κ πολλές ώρες καθημερινά. Μένω σε ένα όμορφο σπίτι κοντά στη θάλασσα. Η οικογένεια μου και εγω είμαστε υγιείς. Δυστυχώς οι φίλοι/ες μου δεν μένουν κοντά οπότε δεν τις βλέπω συχνά.ΟΜΩΣ! Δε νοιώθω χαρούμενη. Λες και πάντα κάτι μου λείπει.Σίγουρα μου λείπει η γιαγιά μου που έχασα πέρυσι κ την ένοιωθα σα μαμά μου. Όταν έφυγε έχασα τον κόσμο μου. Ακόμα δεν έχω συνέλθει όμως μπορώ να πω ότι έχω συνηθίσει με την απουσία της.. Κάθε μέρα που επιστρέφω από τη δουλειά, κλείνω την πόρτα κ βυθίζομαι σα ζόμπι στον καναπέ..Τι μπορεί να φταίει?