Συνάδελφε, γειά σου!Όλοι την περάσαμε αυτή τη φάση στο τέλος των σπουδών μας, είναι το τέλος μιας εποχής και η αρχή μιας νέας!Είναι βέβαιο πως δεν θα σου μείνουν όλοι αυτοί οι φίλοι τα επόμενα χρόνια, αλλά ούτε κι εσύ θα το θέλεις πια κάτι τέτοιο!Θα σου μείνουν λίγοι και καλοί... :-)Αναφορικά με το επάγγελμά μας τώρα, έχεις απόλυτο δίκιο... Η γενιά μου ηταν η τελευταία που πρόλαβε Ασεπ και κάπως αρχίσαμε να δουλεύουμε, τα τελευταία χρόνια έχουνε "πήξει" οι περισσότεροι κλάδοι γιατί βγαίνουν πάρα πολλοί απόφοιτοι και δε γίνονται καθόλου μόνιμοι διορισμοί απο το ' 09.Τι ειδικότητα είσαι; Εγώ μπορεί να το σκεφτόμουν να αλλάξω επάγγελμα. Στο λέω γιατί πολλά έχω μετανιώσει αλλά στα 30φεύγα είναι λίγο αργά για να τα αλλάξω...Πάντως, αν είσαι εκπαιδευτικός γενικής αγωγής, δεν θα σου πρότεινα να κάνεις κι εσύ μεταπτυχιακό ή σεμινάριο στην ειδική μόνο για επαγγελματική αποκατάσταση, γιατί αφενός είναι πολυ δύσκολος ο χώρος για να μπαίνουμε ελαφρά τη καρδία και δε μπορείς να το εξασκήσεις αν δεν "το 'χεις" απλά και μόνο σαν δουλειά.Καλή συνέχεια & μην απογοητεύεσαι! :-)
20.10.2017 | 00:12
δεν ξέρω τι να κανω
Είμαι 22 τελείωσα φέτος τη Σχολή μου (παιδαγωγός) και δεν προβλέπεται στο κοντινό μέλλον (5-6χρονια) να εχω δουλεια στο αντικείμενο μου έτσι όπως είναι τα πράγματα. σκέφτομαι άσχημα οτι δεν ξέρω τι να κανω με τη ζωη μου. Δεν ξέρω αν πρέπει να εμπλουτίσω το βιογραφικό μου η ή να στραφω σε κάτι αλλο εντελώς διαφορετικό. Μέχρι και πανελλήνιες εχω σκεφτεί να ξαναδωσω... + χώρισα από σχέση 4 χρόνων Και έχω καταλάβει ότι πλέον δεν ταιριαζω και με άτομα που κανω παρέα. νιώθετε και εσ εις σε αυτή την ηλικία σαν να περνάτε δεύτερη εφηβεία η Μόνο εγω σκάω Γιατί δεν Δεν εχω τι να κάνω ?
1
