ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η ιστορία έχει ως εξής: Τον Μάιο τελείωσα τις σπουδές μου στο εξωτερικό και πήρα την απόφαση να μείνω εδώ γιατί θεωρούσα ότι θα έχω γρηγορότερη και καλύτερη επαγγελματική αποκατάσταση αλλά και γιατί εδώ μένει και ο σύντροφός μου τον οποίο αγαπώ πολύ και δεν ήθελα να αποχωριστώ.6 μήνες έχουν περάσει και δυστυχώς δε τα έχω καταφέρει στο θέμα δουλειάς. Έχω κάνει μερικές συνεντεύξεις αλλά δεν κατέληξαν σε πρόσληψη. Έχω αρχίσει και πέφτω ψυχολογικά, το μόνο που με κρατάει είναι ο σύντροφός μου με τον οποίο όλα πάνε πολύ καλά, με στηρίζει πολύ και είμαστε πολύ ερωτευμένοι. Δεν ξέρω τι να κάνω, να συνεχίσω να προσπαθώ εδώ ή να το πάρω απόφαση και να γυρίσω Ελλάδα;Εδώ κάθε βδομάδα βγαίνουν αγγελίες για το αντικείμενο σπουδών μου και οι συνθήκες εργασίας είναι πολύ καλές, αλλά μέχρι στιγμής δε τα έχω καταφέρει. Είχα λεφτά στην άκρη για την περίοδο αναζήτησης εργασίας αλλά κι αυτά πόσο να κρατήσουν ακόμα; Και στην Ελλάδα όμως δεν είμαι σίγουρη τι θα καταφέρω αφού φίλοι μου που ψάχνουν στο ίδιο αντικείμενο μου λένε ότι είναι πολύ δύσκολο να βρει κανείς και να κάτσω εδώ να ψάξω κι άλλο. Επίσης ο μισθός για την ίδια δουλειά είναι χαμηλότερος. Αλλά αν γυρνούσα θα ήμουν στο πατρικό και θα είχα λιγότερα έξοδα.. Θα ήμουν κοντά στην οικογένεια και τους φίλους μου.Και τέλος σκέφτομαι ότι αν γυρίσω θα χάσω τον σύντροφό μου γιατί πόσο καιρό να κρατήσει μια σχέση από απόσταση όταν δεν υπάρχει πιθανότητα να ξαναμείνουμε στο μέλλον στο ίδιο μέρος; Αυτός μου λέει να μην απογοητεύομαι , ότι θα τα καταφέρω και έχουμε συζητήσει συχνά για το κοινό μας μέλλον όταν η οικονομική κατάσταση θα καλυτερεύσει ( εκείνος σπουδάζει ακόμα αλλά δουλεύει παράλληλα).Δεν ξέρω τι να κάνω, να γυρίσω ή να μείνω.