28.7.2013 | 19:52
Δεν υπάρχω πουθενά
αυτή την στιγμή.Κάθομαι μόνος στο μπαλκόνι,σε ένα άδειο σπίτι,είμαι 23,ο ιδρώτας μου στάζει δεν θα θελα να μαι κάπου αλλού,βαριέμαι την διαδικασία του να σκεφτώ που θα θελα να μαι αυτή την στιγμή και με ποιους.Μόνο ακούω παλιά τραγούδια που τα χω συνδυάσει με καταστάσεις και θυμάμαι.Θυμάμαι έντονα συναισθήματα και περιστατικά και μου λείπουν τώρα.Έχω ένα γλυκόπικρο συναίσθημα..μια νοσταλγία...και δεν θέλω να μαι εδώ,ούτε κάπου αλλού όμως..Και ο ουρανός είναι πορτοκαλί και το φως εκτυφλωτικό..σαν να ρχετε το τέλος.
