ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σε γνώρισα πάνω σε ένα δέντρο, κι οι δυο ετών 10...Εκείνη τη στιγμή, την πρώτη και μοναδική, ένιωσα την καρδιά μου να σπάει - 20 και πλέον χρόνια μετά, το ένα κομμάτι εξακολουθεί να είναι δικό σου κι ας μην το ξέρεις, ας μην το έμαθες ποτέ.Πριν λίγες μέρες πήγα πάλι σ´ εκείνο το μέρος - το δέντρο υπάρχει ακόμα. Με το χέρι στον κορμό και τα μάτια κλειστά, προσπάθησα να φανταστώ πώς θα ήταν η ζωή μας αν κάποια στιγμή, όλα αυτά τα χρόνια, σου είχα μιλήσει - και το γαμώτο είναι ότι ξέρω.Ξέρω πως κι εσύ ήθελες να κάνεις το ίδιο και δεν τόλμησες. Τί καταλάβαμε; Δανεικές ζωές ζούμε χώρια, και θα ζούμε...