ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αξίζει άραγε να δίνεις σε κάποιον που σου φέρθηκε άσχημα, ενώ εσύ του φέρθηκες με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, μια δεύτερη ευκαιρία...?Και για να γίνω πιο συγκεκριμένη, γνωριζόμαστε λίγο καιρό, περίπου ένα μήνα, έχουμε όμως κοινούς φίλους από τα παλιά.Του άρεσα, μου άρεσε και κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα, παρόλο που δεν μπορώ να πω ότι ήμουν σε φάση για μια σχέση, είχε όμως τον τρόπο του. Εκτίμησα την ευθύτητα και την ειλικρίνεια του. Κι έτσι ξεκινήσαμε να βγαίνουμε, ήμουν κι εγώ απόλυτα ειλικρινής μαζί του, του είπα ότι μου αρέσει, αλλά περνάω μία περίεργη φάση, οπότε προτιμώ να μην βάλουμε κάποια ταμπέλα προς το παρόν σε αυτό που ζούμε κ να κάνουμε ένα βήμα τη φορά...Κι εκεί που όλα κυλούσαν όμορφα κι ωραία κι έδειχνε πόσο πολύ με γούσταρε, κι εγώ το ίδιο και δεν ήταν καθόλου μα καθόλου φλου, το αντίθετο θα έλεγα...βγαίνουμε ένα βράδυ, περνάμε πολύ όμορφα (και το σεξ ήταν πολύ καλό) κανονίζουμε να βγούμε το επόμενο βράδυ και...εξαφανίζεται!!!Δεν μου έχει ξανασυμβεί κάτι τέτοιο και δεν ξέρω τι να υποθέσω. Έχω απογοητευτεί, στεναχωρηθεί και θυμώσει απίστευτα πολύ. Θεωρώ πως ό,τι κι αν σου έχει τύχει, οφείλεις να στείλεις τουλάχιστον ένα μήνυμα και όχι να εξαφανιστείς, αν λίγο σέβεσαι τον εαυτό σου και τον άλλο.Δεν έχει πάθει κάτι σοβαρό γιατί τον βλέπω στο fb να ποστάρει διάφορα. Του έστειλα ένα μήνυμα και δεν απάντησε, μετά από κάποιες μέρες μου έστειλε ένα μήνυμα, όπου ζητάει συγγνώμη και θέλει λίγο χρόνο για να μου εξηγήσει...Σκέφτομαι πως δεν έχει καν νόημα να τον ακούσω γιατί είναι δύσκολο να αλλάξει κάτι, αλλά από την άλλη δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι το δικαίωμα για μια δεύτερη ευκαιρία?