Οτι και να τους πεις μυαλο δεν θα αλλαξουν. Με τον καιρο θα το συνηθισουν. Και αν δεν το συνηθισουν δεν πειραζει,εισαι ενηλικος και δεν χρειαζεσαι την εγκριση των γονιων σου για την προσωπικη σου ζωη. Θα ηθελες να πεις τι αλλο σε προβληματιζει;
Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
Οτι και να τους πεις μυαλο δεν θα αλλαξουν. Με τον καιρο θα το συνηθισουν. Και αν δεν το συνηθισουν δεν πειραζει,εισαι ενηλικος και δεν χρειαζεσαι την εγκριση των γονιων σου για την προσωπικη σου ζωη. Θα ηθελες να πεις τι αλλο σε προβληματιζει;
απομακρυνσου τ συντομότερο δυνατό απο την αρνητικοτητα τους, έχε αυτοπεποίθηση κ χάραξε τ πορεία της ζωής σου μ δυναμισμό κ σύμφωνα μ τα θέλω σου χωρίς υποχωρήσεις
Το μόνο που θα πρόσεχα είναι τα αφροδίσια. Κατά τ άλλα γιατί διαδρομή καταστροφής; Κοίτα τη ζωή σου και κάνε καμιά σχέση της προκοπής.
Σε αγαπάνε, απλά είναι δύσκολο να το καταλάβουν. Μην τους αδικείς, δώσε χρόνο.
Ναι συμφωνώ. Για όλους είναι μια απρόσμενη πραγματικότητα, διαλύει τα όνειρα τους για το παιδί τους
( τουλάχιστον έτσι νομίζουν) και συνήθως οι γονείς φέρονται τιμωρητικά και απαξιωτικά προς τα παιδιά τους. Μπόρα είναι όμως και θα περάσει.
@Αγγελική
Ακριβώς.
Θελω να σε ρωτησω κατι επειδη του λες να μην τους αδικει.. Πιστευεις πως οι γονεις του εχουν καπου δικιο, σε ολα αυτα που του λενε ή κανουν; Εγω δεν θεωρω πως ο εξομολογουμενος αδικει τους γονεις του, αλλα το ακριβως αντιθετο. Στα υπολοιπα που λες συμφωνω.
@Spark
Προσπάθησε να το δεις από την μεριά των γονιών του.
Πιθανός να θέλουν να δουν τον γιό τους παντρεμένο με παιδιά, όπως κάθε γονέας. Συν ότι μεγάλωσαν σε άλλες εποχές με κάπως πιο διαφορετικές νοοτροπίες.
Λογικό να τους έπεσε βαρύ τέτοιο γεγονός και να έχουν δυσκολία στο να το κατανοήσουν.
Χρειάζεται χρόνος. Μπορεί να μην αποδεχτούν ποτέ το γεγονός ότι είναι γκέι, αλλά η αγάπη τους για το παιδί τους είναι ακλόνητη.
Την μερια των γονεων δεν θα την αναλυσω ιδιαιτερα γιατι δεν γραψανε αυτοι την εξομολογηση και δεν θα εχει νοημα. Μονο ο εξ γνωριζει τι συμβαινει. Αν τον αγαπανε ομως, να σταματησουν να σκεφτονται τα “ονειρα” τους και δειξουν την αγαπη τους με πραξεις και στηριξη. Δειχνω κατανοηση ως ενα βαθμο για τα παλαια μυαλα που κουβαλανε αλλα αλιμονο σε οσους απο εμας δεν καναμε οικογενεια και “χαλασαμε” τα ονειρα των γονεων μας, να ανεχομαστε τετοια λογια και συμπεριφορες.
Δεν έχει να κάνει μόνο με 'παλαιά μυαλά'. Δεν είναι δα και τόσο απλό/εύκολο να αποδεχτείς κάτι τέτοιο. Φυσικά η αγάπη των γονέων πρέπει να θεωρείται δεδομένη, αλλά το αγαπώ και το αποδέχομαι δεν πάνε πάντα πακέτο.
Επίσης όσοι δεν κάνανε οικογένεια όπως αναφέρεις, θεωρώ ότι δεν είναι τόσο από επιλογή τους πάντα. Απλά 'μείνανε' στο ράφι, για χ ψ λόγους. Γενικά μιλάω.
Ναι συμφωνω για την αγαπη. Δεν μιλησα καθολου για την αποδοχη των γονεων (ή αλλων) γιατι δεν μαρεσει προσωπικα σαν φραση. Ειναι σαν να υπονοω πως ειναι σημαντικο να εχουμε την εγκριση-συγκαταθεση των γονιων μας (ή των αλλων) για προσωπικες μας αποφασεις (δεν μπορω να στο αναλυσω γραπτα και ειναι προσωπικη αποψη).
Για το οτι καποιοι δεν εκαναν οικογενεια το αναφερα γιατι ειπες εσυ πρωτος να μπω στην θεση των γονεων του που ειχαν ονειρα για τον γιο τους να τον δουν παντρεμενο (με γυναικα) και με (βιολογικα) παιδια. Κατι που προφανως δεν θα συμβει και για αυτο συμπεριφερονται ετσι και του λενε τετοια πραγματα. Και απλα αναφερα πως δεν εχουν κανενα δικαιωμα οι γονεις να συμπεριφερονται ετσι στην περιπτωση που τους χαλασουμε τα ονειρα τους για γαμους και παιδια (ειτε ειμαστε στρειτ ειτε γκει). Τωρα για το αν δεν ειναι επιλογη καποιων να κανουν οικογενεια επειδη εμειναν στο ραφι ειναι ενα θεμα εκτος τοπου και χρονου για την συγκεκριμενη εξομολογηση και προσωπικα δεν με αφορα.
(edit: Συγνωμη, μολις τωρα συνειδητοποιησα πως “καταχραστηκα” το σχολιο σου. Απλως τα σχολια σου μου δινουν “πασα” για να πω τα δικα μου επι του θεματος).
Οι γονείς αντιδρούν έτσι γιατί δεν ξέρουν (ακόμα) πως να το διαχειριστούν. Πάντως πιστεύω ότι το βλέπουν αλτρουιστικά, όχι εγωιστικά.
Στο σχόλιο για την οικογένεια που έκανες έβαλες και τον εαυτό σου μέσα, λέγοντας 'δεν κάναμε'.
Αλλά και πάλι, εγώ δεν αναφέρθηκα σε σένα προσωπικά.
EDIT : Don't worry. :)
Βασικα εβαλα α πληθυντικο οχι τοσο για να δωσω βαρυτητα σε εμενα αλλα γιατι ηθελα να προσδωσω εμφαση στο συνολο (αλιμονο σε εμας-στρειτ και γκει) και το σχολιο μου να εχει μια “δοση” οικειοτητας και οτι συναισθανομαι τον εξομολογουμενο.
Το ξερω πως δεν αναφερθηκες σε εμενα, μου το ειπες κιολας οτι μιλας γενικα. Απλα εξηγησα
τους 2 λογους που δεν θελω να επεκτεινω την αναλυση μου σε αυτο (επειδη δεν ειναι του παροντος θεματος και δεν με απασχολει προσωπικα). Ολα καλα.