ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

...πριν την κρίση ήμουν μεγάλος μαλάκας....έκανα 10 χρόνια φοιτητική ζωή...δεν νοιαζόμουν πως και από πού έρχονταν τα λεφτά που μου έδιναν οι δικοί μου...τελείως στον κόσμο μου...ασχολούμουν μόνο με πράγματα δικά μου....και αδιαφορούσα για οτιδήποτε άλλο....τώρα....τα τελευταία δύο χρόνια έχω αλλάξει πάρα πολύ...πήρα το πτυχίο και το απολυτήριο από τον στρατό σε άθλια ψυχολογική κατάσταση...ήταν η περίοδος της μετάβασης μέσα μου....συνειδητοποίησα τον κόσμο μέσα στον οποίο ζούμε όλοι...πλέον όταν κάθομαι και θυμάμαι την ζωή που έκανα απορώ με τον εαυτό μου πως την άφησα να εξελιχθεί έτσι...το καλοκαίρι που μας πέρασε...βρήκα μια δουλειά ότι να ναι...εντελώς άσχετη με τις σπουδές μου...πήγα κάπου που δεν μου άρεσε..ζορίστηκα...2-3 βράδια έκλαψα κιόλας για να ξεσπάσω...και όντως ξέσπασα...αλλά την έκανα μέχρι τέλους....χωρίς πολλά-πολλά....αυτό που κατάλαβα τα τελευταία δύο χρόνια...είναι πως ή ζωή μου έγινε αληθινή μέσα σε αυτά...και μόνο μέσα σε αυτά...όλα τα προηγούμενα ήταν ένα παραμύθι...ήταν η εποχή την αθωότητας μου...και όλοι οι άνθρωποι που συναναστράφηκα μέσα σε αυτό το παραμύθι έμειναν για πάντα εκεί....είναι οι ήρωες του παραμυθιού μου....:).....