ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Και τωρα τελευταια που εχω πεσει πολυ κανω κατι λιγακι ανωμαλο που λειτουργει ομως. Γενικα οσο διαβαζω υπαρχει στο κεφαλι μου ενας αρνητηκος μονολογος ,λεω απο μεσα μου πολυ ασχημα πραγματα στον εαυτο μου και μετα με παιρνουν τα κλαματα η σταματαω το διαβασμα για να ηρεμησω και εν τελει γινομαι χειροτερα. Δεν εχω καθολου πιστη στον εαυτο μου δυστυχως και ετσι αυτοσαμποταρομαι. Εχω αρχισει λοιπον και μου μιλαω ψιθυριστα ,οσο πιο γλυκα μπορω ,οπως θα μιλαγε κανεις σε ενα παιδι, μου λεω να συνεχισω, μου κανω κοπλιμεντα, μου λεω τι θα κανω το καλοκαιρι και κραταω οσο διαβαζω αγκαλια το αρκουδακι μου. Εν τω μεταξυ χρησιμοποιω το υποκοριστικο που εχει βγαλει για μενα το αγορι μου και καπως ετσι βγαινει το διαβασμα. Ηθελα καπου να το πω γιατι τοσο ανωμαλο δεν το μοιραζεσαι ευκολα. Παντως εχω και εγω τροπο μου και αυτοβοηθιεμαι. Ωρες ωρες, απορροφιεμαι τοσο στα λογια αυτα που μοιαζει σαν να τα λενε σε εμενα οσοι αγαπω. Ελπιζω να μην μου μεινει κουσουρι μονο!