ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Στο σύνολο τους, τα δίποδα που κυκλοφορούν είναι σήμερα θρασύδειλα, αγράμματα και μισαλλόδοξα. Έχουν την ίδια αξία με μια κωλοτρυπίδα. Μόνο για να λερώνουν κάθε προσπάθεια προσέγγισης της πραγματικότητας με ευαισθησία. Απλώνουν τα κρέατα τους πάνω στις σεζ-λονγκ το καλοκαίρι και στους καναπέδες το χειμώνα. Ρουφούν αχόρταγα τον καφέ, ακόμα και τον τελβέ για να δικαιολογήσουν τις ώρες που βρίσκονται στην νιρβάνα τους. Μοιράζονται λίγα, όχι γιατί φοβούνται μην πληγωθούν, εκθέτοντας τον ψυχικό τους κόσμο, αλλά γιατί δεν έχουν να μοιραστούν περισσότερα. Παπαγαλίζουν μόνο τους καταλόγους των ντελίβερι και βγάζουν φωτογραφία τα αυτοκίνητα τους, προέκταση του ανύπαρκτου ανδρισμού τους. Κάνουν like με εμετικά σχόλια τύπου «agapara mmmmmmm» έχουν σίγουρα παρατσούκλι για να τους κάνει να ξεχωρίσουν, λες και δεν τους έφτανε το ονοματεπώνυμο τους. Ευτυχώς. Λόγω της κρίσης έχουν εγκαταλείψει τα όνειρα της αποκατάστασης και των απογόνων. Άλλωστε η οικονομική τους εξασφάλιση από την σύνταξη και τα ενοίκια της φιλόζωης μητέρας ίσα που φτάνουν για τα μισά από αυτά που έκαναν μέχρι τώρα. Οι βαρύγδουπες δηλώσεις τύπου «αν είναι να μην βλέπω μετά την εγχείρηση, καλύτερα να μην ξυπνήσω ποτέ» όταν μάλιστα πρόκειται για…κριθαράκι, καθιστούν την κατάσταση τους μη αναστρέψιμον!!! Μολαταύτα, κατορθώνουν να γίνονται το επίκεντρο του ενδιαφέροντος, κλαψουρίζοντας από τη μια και φωνάζοντας από την άλλη, όπως ακριβώς ξεχωρίζουν οι γάιδαροι σε μια φάρμα ζώων. Κάποια καλοκαίρια που πέρασαν, ενώ κάποιοι… «λεχρίτες» ρουφούσαν αχόρταγα τα χημικά που κερνούσαν οι δυνάμεις ασφαλείας, αυτοί, παρέα με το έτερον τους ήμισυ, φωτογράφιζαν την αστακομακαρονάδα που μόλις είχε σερβιριστεί στο παραθαλάσσιο τραπέζι τους. Αυτό θα πει αντίσταση. Να τρώνε τα αγαθά που προορίζονταν για το σύστημα κι έτσι αυτό να αλωθεί από την έλλειψη και την πείνα!!!