ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Στα 18 μου οταν ξεκινησα να σπουδαζω νοσηλευτικη δεν φανταστηκα ποτε πως μια μερα θα ημουν εγω σε ενα κρεβατι...Στα 23 οταν ξεκινησα να σπουδαζω Οστεοπαθητικος στο εξωτερικο (ειχα ηδη τελειωσει την νοσηλευτικη) καποιος στην κλινικη της σχολης τελειως στο ασχετο ειπε.. " φανταζεσαι μια μερα να χρειαστεις κανενα οργανο?" αρχισαμε μια τρελη συζητηση που σιγα σιγα πηρε εκταση σε ολη την σχολη...Οστεοπαθητικοι κ φυσικοθεραπευτες,ορθοπαιδικοι και χειρουργοι για μερες ειχαμε την ιδια συζητηση...Ειναι ηθικη η δωρεα? στα 25 μου επρεπε να να δωσω εγω την απαντηση. Οταν μια μερα σε νοσοκομειο της Αθηνας ο γιατρος μου ,μου μιλησε για μεταμοσχευση... για λιστες αναμονης...για επεμβασεις και ψυχιατρικη υποστηριξη... ΟΧΙ δεν θελω να γινω ληπτης..δεν θελω το οργανο κανενος..Εκπληκτος ο γιατρος προσπαθουσε να να καταλαβει γιατι ημουν τοσο αρνητικη να γινω ληπτης την ωρα που αλλοι γινονταν δοτες!ΔΙΟΤΙ..αν παρω ενα οργανο δεν θα μαθω ποτε ΠΩΣ δοθηκε αυτο το οργανο..ΔΙΟΤΙ χρονια πιστευαμε οτι ο δοτης ηταν νεκρος ενω ηταν ζωντανος! ΔΙΟΤΙ... ΔΙΟΤΙ... ΔΙΟΤΙ... ΔΙΟΤΙ ειναι κοροιδιο ολο αυτοΕνα σωρο 'ΔΙΟΤΙ'Δεν γινομαι ληπτης!!! Οτι ειναι να γινει θα γινει...δεν θελω να εχω βαρος στους ωμους μου τον θανατο κανενος!