ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπερα! προσφατα τελειωσα το μεταπτυχιακο μου κ εκανα διαφορες αιτησεις για δουλεια στο εξωτερικο κ σε μια απο αυτες μου εκαναν τελικα προταση για δουλεια. Το μονο που μενει ειναι εγω να τη δεχτω για να ξεκινησουμε τη συνεργασια μας. Μου αρεσει η ιδεα να δουλεψω στο εξωτερικο γιατι νιωθω οτι το να δουλευεις σε μια χωρα με καλυτερη οικονομια απο αυτην της Ελλαδας σου παρεχει μεγαλυτερη ασφαλεια οτι θα πληρωνεσαι κ οτι θα σου μενουν καποια λεφτα στην ακρη. Δεν με φοβιζει ουτε το θεμα της γλωσσας που, ναι μεν την ξερω, σιγουρα ομως δεν ειναι η μητρικη μου, οποτε μια μικρη δυσκολια θα υπαρχει μεχρι να συνηθισω. Το μονο που με φοβιζει ρε παιδια και που με κανει να μην ειμαι σιγουρη αν θελω να κανω το βημα κ να δεχτω τη δουλεια ειναι το πως ζεις σε μια χωρα που δεν ξερεις κανεναν. Οσο ωραιο κ αν ειναι το κλιμα στη δουλεια, οσα λεφτα κ αν παιρνω, οσο κ αν μ αρεσει αυτο που κανω, πως θα την παλευω με τη μοναξια? Με ποιον θα βγαινω για καφε αμα θελω να ξεσκασω? Ποιον θα καλω σπιτι μου να δουμε μια ταινια η τελοσπαντων να κατσουμε? Με ποιους θα περναω τα γενεθλια μου? Καλως η κακως κανεις δεν μπορει να μου εγγυηθει οτι με τα ατομα στη δουλεια θα ταιριαξουμε, μπορει να μην ειμαστε καν ιδιες ηλικιες ή μπορει τελοσπαντων να μην εχουμε κοινα ενδιαφεροντα. Με φοβιζει η ιδεα οτι μπορει να καταληξω απλα να δουλευω και να μην εχω αλλη ζωη περα απο τη δουλεια. Πως θα χτισω ενα κυκλο με φιλους, ωστε να μην νιωθω μονη?Αν εμενα στην Ελλαδα, σιγουρα θα εβγαζα λιγοτερα λεφτα, αλλα τουλαχιστον οποτε δεν ημουν καλα, θα μπορουσα να παρω τηλεφωνο μια φιλη μου κ θα ερχοταν να με βρει και να με ακουσει. Η αν ηθελα ενα σπιτικο φαγητο, θα μπορουσα να παω στη μητερα μου να μου μαγειρεψει κ να κατσω μαζι της. Στις γιορτες (Χριστουγεννα, Πασχα) θα μαζευομασταν ολη η οικογενεια κ θα τρωγαμε. Τωρα μονη μου σε μια χωρα πως θα περναω την ωρα μου τα Σαββατοκυριακα και τις ωρες που δεν δουλευω? Δεν με ενοχλει γενικα να μενω μονη μου, αλλα αν εισαι κ συνεχως μονος σου κ δεν εχεις εναν ανθρωπο να βγειτε, να διασκεδασετε, ε δεν θα αρχισει να σου τη δινει σιγα σιγα? Οσοι φυγατε εξω, πως βρηκατε παρεες?? Την παλευετε γενικα σε αυτο το κομματι? Σιγουρα θα μπορω να μιλαω στο τηλεφωνο με τους φιλους μου οποτε θελω, αλλα δεν ειναι το ιδιο. Με τους φιλους μου στην Ελλαδα δεν θα μπορω να βγαινω για μπυρα, δεν θα μπορω να πηγαινω σινεμα, δεν θα μπορω να διασκεδαζω εξ αποστασεως. Βλεπω και απο το fb καποιους γνωστους μου που εχουν φυγει στο εξωτερικο κ οταν ανεβαζουν φωτογραφιες, ειναι παντα με τα ιδια 1-2 ατομα. Ο ενας ειναι μονιμως σε ολες τις εξοδους του με εναν φιλο του απο Ελλαδα, με τον οποιο φυγανε μαζι για εξωτερικο. Κ ο αλλος ανεβαζει φωτογραφιες συνηθως με ενα ατομο που ειναι απο τη δουλεια του. Κ αντιλαμβανομαι οτι προφανως κ αυτοι δεν εχουν πολλα ατομα με τα οποια συναναστρεφονται. Δεν ξερω, δεν θελω να καταληξω να δουλευω, να βγαζω λεφτα, ομως να μην ειμαι ευτυχισμενη. Γιατι στην τελικη δεν ειναι το παν τα λεφτα σε αυτη τη ζωη. Πειτε μου τις γνωμες σας οσοι εχετε φυγει εξω σας παρακαλω...