26.2.2015 | 00:50
Δουλεύω
στο περιθώριο της κοινωνίας, εκεί που τα φώτα είναι πάντα κλειστά και τα βλέμματα διστάζουν να σταθούν απέναντι σουΣε μια Ελλάδα που την κοινωνική προστασία την έχει πετάξει στα σκουπίδιαΣε μια χώρα που ποτέ δεν αλλάζει Σε μια κοινωνία που φτύνει τα παιδιά της αντί να τα βοηθήσει να σταθούν (ξανά) στα πόδια τους Είμαι στην άλλη μεριά, απέναντι από το κράτος, δίπλα στο κράτος, υποχείριο του κράτους να κλείνω τις τρύπες που κάθε μίζα ανοίγειΕκεί που πολλοί από εμάς ακόμα παλεύουμε για ένα καλύτερο αύριο Βαρέθηκα τόση σαπίλα ρε φίλε, βαρέθηκα πραγματικάΊσως αύριο ξυπνήσω και έχει αλλάξει ο κόσμοςΑν χάσω και αυτή την ελπίδα καλύτερα να μη ξυπνήσω