ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κλασικο,κοινο,απολυτα συνηθισμενο το προβλημα μου.Ο μισος πληθυσμος της γης εχει βιωσει εναν ασχημο χωρισμο..ολα τα τραγουδια,ολες οι ταινιες αναφερονται σε χαμενες αγαπες και ανεκπληρωτους ερωτες..Εγω γιατι νομιζω οτι βιωνω το μεγαλυτερο δραμα?Γιατι νομιζω οτι κανενας δεν με καταλαβαινει??4 χρονια σχεσης.3 μηνες χωρισμενη..ποτε θα νιωσω καλυτερα?Απο τοτε που χωρισα καπνιζω σαν τρελη,κοιμαμαι ελαχιστα,παρατησα το διαβασμα για τη σχολη..ειμαι συνεχεια εξω για να μην σκεφτομαι και τελευταια παρατηρω οτι για να περασω καλα πρεπει να γινω χαλια απο αλκοολ.Τι θα γινει με την κατασταση μου?Ποσο θα συνεχισω να καταστρεφομαι?Ημουν η ψυχη της παρεας και ολοι μου οι φιλοι λενε οτι αλλαξα,οτι βαρεθηκαν να με βλεπουν μιζερη και στεναχωρημενη.Προσπαθησα να σταθω στα ποδια μου τον πρωτο μηνα χωρισμου και αυτος με ηλιθια τηλεφωνηματα,νοσταλγικα μηνυματα και τυχαιες συναντησεις με κραταει πισω.Δυο βηματα μπρος..τρια βηματα πισω.Δεν θελει να γυρισει.το ξερω.Γιατι βασανιζομαι χωρις λογο?Τοσα γιατι χωρις καμια απαντηση.Σ αγαπαει μου λενε ολοι..αλλα δεν πηγαινε αλλο.Κουραστηκε μου λενε.Θελει το χρονο του.Μην πιεζεις καταστασεις.Βαρεθηκα να τα ακουω ολα αυτα.Με κουρασε η λογικη σας.Δεν θελω να αποδειξω τιποτα σε κανεναν.Δεν πληγωθηκε ο εγωισμος μου.δεν εχω εγωισμο..αλλωστε οπου υπαρχει αγαπη δεν υπαρχει εγωισμος(λενε).