13.1.2013 | 22:05
δυσκολάκι
να προσποιούμαι πως δεν υπάρχεις ενώ όλη την εβδομάδα αδημονώ για τα δυο δευτερόλεπτα που θα δω τα σπαστά μαλλιά σου που μάκρυναν ανελπιστα,τα απίστευτα χείλη σου,το στερεότυπο χαμήλωμα του κεφαλιού και κατέβασμα του βλεμματος στην κούπα με το ζεστό τσάι και να χαμογελάς,αχ να χαμογελάς...