χμ θα σου πω την γνωμη ως κοπελα συνομιλικη σου.καταρχην μην απελπιζεσαι γιατι εισαι ακομα μικρος.ως ατομο πιστευεις οτι εχεις ενδιαφεροντα?περα απο τη σχολη και το γυμναστηριο,θα μπορουσες να βρεις(ή εχεις) ενα χομπυ στο οποιο θα γνωριζες κοπελες ή θα μιλαγες σε κοπελες για αυτο.γενικως πιστευω αρεσουν στις κοπελες τα ατομα με ενδιαφεροντα και που να εχουν καποιο παθος για αυτα.επισης,γινε λιγο τολμηρος,φλερταρε,χαμογελα φτιαξε την αυτοπεποιθηση σου.το φλερτ ειναι το αλφα και το ωμεγα.αν εισαι ντροπαλος προσπαθησε να το λυσεις γιατι ειναι μεγαλο εμποδιο.επισης το πιο σημαντικο ειναι να εκμυστηρευτεις το προβλημα σου σε καποιον κοντινο φιλο σου που εμπιστευεσαι την κριση του και να τον ρωτησεις ως εξωτερικος παρατηρητης τι γνωμη εχει και τι φταιει.στην χειροτερη περιπτωση,αν συνεχιστει αυτο,σε συμβουλευω να μιλησεις σε ψυχολογο.εχε κατα νου οτι οι σχεσεις γινονται δυσκολα(αλλα ποτε μην αποθαρυνθεις)και αν τελικα γινει κατι τετοιο μη κολλησεις με τα μουτρα γιατι θα πληγωθεις πολυ!γενικα αν δεν το σκεφτεσαι τοτε ειναι που θα γινει!ελπιζω να βοηθησα!
9.10.2015 | 19:05
Δυσκολεύομαι στην ερωτική μου ζωή.
Καλησπέρα.Θα ήθελα να μοιραστώ ένα πρόβλημα που με απασχολεί ιδιαίτερα.Είμαι 21 χρονών και καθ΄όλη τη διάρκεια των λυκειακών και φοιτητικών μου χρόνων δεν είχα ποτέ καμία ερωτική(και επομένως σεξουαλική)επαφή με γυναίκα.Τελευταία μου σχέση(δεν ξέρω κατα πόσο μπορεί να θεωρηθεί)ήταν στα 15 μου όταν τελείωσα την 3η γυμνασίου.Από τότε ποτέ δεν με πλησίασε καμία κοπέλα και μερικές φορές που προσπάθησα όλες με απώθησαν με διακριτικότητα λέγοντας μου ότι είμαι μεν ωραίος αλλά βρίσκοντας τις γνωστές δικαιολογίες(είμαι αλλού,είμαι μπερδεμένη κτλ.).Σαν άντρας είμαι αρκετά εμφανίσιμος(δεν είμαι και ο Μπραντ Πιτ εντάξει),προσέχω πολύ την εμφάνιση μου,γυμνάζομαι τακτικά,είμαι κοινωνικός και αγαπητός στις παρέες,όμως δυσκολεύομαι να προσεγγίσω ερωτικά το άλλο φύλο.Στο λύκειο δεν με προβλημάτιζε τόσο.Έλεγα ότι θα περάσει ο καιρός και κάποια στιγμή θα βρω και γω μια σύντροφο.Ο καιρός πέρασε όμως,έφτασα 21 και ακόμη είμαι μόνος.Παρότι πέρασα από 2 υψηλόβαθμες σχολές που είχαν αρκετές γυναίκες,ποτέ καμία δεν ήρθε να με πλησιάσει,να μου μιλήσει.Όταν βγαίνω έξω ποτέ καμία δεν με κοίταξε,να μου κάνει ένα νόημα για να προχωρήσω.Προσπαθώ να μην το σκέφτομαι και να είμαι τυπικός στις υποχρεώσεις μου-πανεπιστημιακές και μη-αλλά με προβληματίζει.Δεν είναι μόνο το σεξουαλικό κομμάτι,που από μια ηλικία και μετά είναι απαραίτητο.Θέλω και γω να βγω μια βόλτα με την κοπέλα μου,να πάω ένα σινεμά,να γιορτάσω μια επέτειο,να ξυπνήσω το πρωί δίπλα της,να της στέλνω μήνυμα πριν κοιμηθεί.Νιώθω πολύ μειονεκτικά όταν συζητάμε με τους φίλους μου και αναγκάζομαι να λέω ψεύτικες ιστορίες για εμπειρίες μου με κοπέλες από την σχολή,από το χωριό(το κλασικό).Δεν ξέρω πραγματικά τι φταίει.Και όσο συνεχίζεται αυτή η κατάσταση τόσο πίσω με πάει σε όλη τη ζωή μου.....
2
