Προσπαθείτε να δικαιολογήσετε τα αδικαιολόγητα, πρόσωπα και συμπεριφορές. Μάλλον μας μεταφέρετε τις δικαιολογίες της μητέρας του Μ, η οποία προσπαθεί να δικαιολογήσει τον εαυτό της με όλες τις κλισέ δικαιολογίες μιας υπερπροστατευτικής μάνας:- Ο Μ έχει σπάσει όλο το σπίτι αλλά τι άλλο να κάνει ως άνεργος, ας το ρημάξει, φτάνει που έχει καλή ψυχή(!)...- Αφού μεγάλωσε με "καλομαθημένο τρόπο ζωής"(!), δεν είναι ένας κακομαθημένος που απαιτεί ανέσεις χωρίς να κουνήσει το δαχτυλάκι του...- Ο Μ έκλεψε(!) την κάρτα της γυναίκας του, τσακώθηκαν (πληθυντικός, γιατί σε τέτοιες περιπτώσεις αντί να μπλέκει σε τσακωμούς η γυναίκα πρέπει να υποχωρεί με τεμενάδες χωρίς κιχ), την απειλούσε(!) ότι θα της πάρει το παιδί(!), αλλά τι άλλο να έκανε ο κακομοίρης στο σημείο που η γυναίκα του πήγε ξαφνικά να τον παρατήσει; Έτσι να την άφηνε;- Δεν φτάνει που η μάνα του αγαπάει(!) την Κ σαν κόρη της(!); Διότι όλες οι μάνες με κόρες όταν κάποιος κλέβει τα λεφτά της κόρης τους, σπάει πράγματα μπροστά στην κόρη τους και μπροστά τους, την απειλεί συνέχεια, της φωνάζει μέχρι λιποθυμίας και ποιος ξέρει τι άλλο, αντί να τον καταγγείλουν άμεσα για ενδοοικογενειακή βία στην αστυνομία, από την πολλή αγάπη τηλεφωνούν να πουν τον πόνο τους σε συγγενείς(!)...- Έχει και παιδάκι... και ο πατέρας του έχει καρδιά (πώς θα ζήσουν χωρίς τον τζογαδόρο;)...- Μα κι αυτά τα αδέρφια του; Αυτά δεν πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους(!), όπως το 1950 που τα αδέρφια αναλάμβαναν να συμμαζέψουν την ντροπή της οικογένειας (μην το μάθει και ο κόσμος...); Αχ αυτές οι νύφες(!) φταίνε που έχει μείνει η μάνα έρμη και μοναχή, αλλά από καλοσύνη δεν τις ενοχλεί...Σας παρακαλώ, όχι άλλο κάρβουνο. Η μητέρα του Μ δεν είναι σε θέση να σκεφτεί λογικά, προσπαθείστε να μην επηρεάζεστε από τις δικαιολογίες της.Μπορείτε να τηλεφωνήστε στην τηλεφωνική γραμμή SOS 15900 για την πρόληψη και αντιμετώπιση όλων των μορφών βίας κατά των γυναικών και να ζητήστε τη συμβουλή τους με τον ίδιο τρόπο που ζητήσατε εδώ. Αν μπορείτε να μιλήσετε κατ’ ιδίαν με την Κ ενημερώστε την ίδια και μόνο την ίδια για το 15900 και πείτε της να καλέσει όσο πιο άμεσα γίνεται όταν θα είναι μόνη της, χωρίς να το συζητήσει με κανένα άλλο άτομο της οικογένειας. Η Κ χρειάζεται να γνωρίζει ότι μπορεί να καταγγείλει τον Μ στην αστυνομία, μπορεί να ζητήσει παρέμβαση εισαγγελέα για μεταφορά του Μ σε ψυχιατρική κλινική, μπορεί να φιλοξενηθεί σε ξενώνα, μπορεί να ζητήσει διαζύγιο και δικαιούται διατροφή. Θα χρειαστεί ψυχολόγο για τη βία που έχει δεχτεί από τον Μ. Οι γονείς του Μ μπορούν να τον καταγγείλουν στην αστυνομία ή μπορούν να ζητήσουν παρέμβαση εισαγγελέα για μεταφορά του Μ σε ψυχιατρική κλινική. Η μητέρα του χρειάζεται ψυχολόγο για να διαχειριστεί την κατάσταση του Μ, τις ευθύνες της και τις ενοχές της. Αφήστε ήσυχα τα αδέρφια του Μ. Για τον Μ, αν δεν γίνει τίποτα από τα παραπάνω, δεν υπάρχει ελπίδα, είναι χαμένος.
30.3.2018 | 15:28
Δύσκολη κατάσταση
H Κ. γνωρίστηκε με τον Μ. όταν είχε τελειώσει το σχολείο και εκείνος μόλις είχε τελειώσει την σχολή του και είχε ξεκινήσει δουλειά στην χώρα της. Εκείνη 18 και αυτός 26. Ερωτεύτηκαν και αποφάσισαν μετά από 6 χρόνια σχέσης να παντρευτούν. Στο ενδιάμεσο η Κ. τελείωσε το πανεπιστήμιο στη χώρα της όπου δούλευε και έμενε με τον Μ., και έπειτα ζήσανε και σε άλλη χώρα όπου δουλέψανε και οι δύο στο αντικείμενο τους. Αποφασίσανε να γυρίσουνε στην Ελλάδα από όπου καταγόταν ο Μ. και να κάνουν τον γάμο τους με σκοπό να μείνουν μόνιμα εδώ. Η οικογένεια του Μ. δέχτηκε με χαρά την Κ. εδώ, ο γάμος έγινε, και αρχίσανε να ψάχνουνε για δουλειά. Τύχαινε ο Μ. να είναι από ευκατάσταση οικογένεια, και μαθημένος σε έναν τρόπο ζωής λίγο πιο καλομαθημένο από τον μέσο όρο (κάμπριο, συνεχόμενες βόλτες, έξοδα, ψώνια κλπ). Η Κ. καταγόταν από κωμόπολη βαλκανικής χώρας και θεώρησε ότι με τον να τον ακολουθήσει εδώ ότι θα είναι πολύ καλύτερα τα πράγματα. Έμαθε άριστα ελληνικά και γενικά είναι μια κοπέλα ευγενική και χαμογελαστή, την συμπαθείς πολύ εύκολα.Η αρχή της συζυγικής τους ζωής τους βρήκε και τους δύο σε ανεργία. Ο Μ. ξεκίνησε να παθιάζεται με τον τζόγο. Σε σημείο που να φτάσει τα τελευταία τρία χρόνια να χρωστά πολλές χιλιάδες ευρώ πλέον και να διαθέτει ταυτόχρονα προς ξεπούλημα αμάξι και μηχανή. Η Κ. εργάζεται σε εποχική απασχόληση με τον βασικό μισθό. Στο ενδιάμεσο απέκτησαν και ένα παιδάκι. Οι οικονομικές δυσκολίες τους ανάγκασαν να μετακομίσουν από το σπίτι που έχουν στην πόλη, στο χωριό του Μ. και να ζουν στο πατρικό του μαζί με τους γονείς του.Πρόσφατα ο Μ. έκλεψε την κάρτα μισθοδοσίας της για να πάει να παίξει σε καζίνο. Η κοπέλα μπλόκαρε την κάρτα και προσπάθησε για χιλιοστή φορά να τον επαναφέρει. Τσακώθηκαν πολύ άσχημα και εκείνη ξεκίνησε να ετοιμάζει βαλίτσες για να φύγει από το σπίτι, σε σημείο εκείνος να της φωνάζει πως θα φέρει δικηγόρο να της πάρει το παιδί. Επόμενο ήταν η κοπέλα να λιποθυμήσει και να μας τηλεφωνήσει σοκαρισμένη η πεθερά της για το τι να κάνουν. Αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά. Χιλιάδες φορές έχουν τσακωθεί, έχουν πει οτι θα χωρίσουν, ότι θα φύγει η Κ. από την Ελλάδα, ή της έχει πει ο ίδιος να φύγει από το σπίτι, και οι δυο οι έρμοι οι γονείς προσπαθούν να ηρεμήσουν τα πνεύματα (ο πατέρας είναι και καρδιακός). Δουλειά δεν μπορεί να βρει πουθενά, και αν βρει κάτι δεν δέχεται αν είναι με ελάχιστα λεφτά. Η Κ. λέει πως ο ίδιος δεν θέλει να δουλέψει και ότι δεν μπορεί να τον εμπιστευτεί πια.Και ρωτώ εγώ: τι πρέπει να κάνει η Κ.; Με ένα δίχρονο παιδί και έναν άντρα που εκτός από το σαράκι του τζόγου, έχει βουλιάξει στην κατάθλιψη και παίρνει σημαντική ψυχιατρική αγωγή; Έχει φτάσει σε σημείο να χτυπάει τοίχους και ντουλάπες μέσα στο σπίτι των γονιών του(παντού υπάρχουν βουλώματα). Γνωρίζοντας τον Μ. από μικρή ηλικία, με σιγουριά μπορεί να ειπωθεί πως είναι καλή ψυχή και άνθρωπος ο οποίος απογοητεύτηκε πολύ από την ανεργία και δεν το άντεξε . Εντούτοις οι γονείς του από μικρό αυτόν και τα αδέρφια του τον είχαν μάθει στο να έχει τα πάντα, όποτε το θελήσει και χωρίς να ακούσει ποτέ ''όχι'' από τα χείλη τους. Τα αδέρφια του δεν λαμβάνουν καμία συμμετοχή στο θέμα, έχουν κόψει επαφές με το χωριό και έρχονται μόνο στις γιορτές. Με τον αδερφό τους δεν έχουν ούτε τα τυπικά και αναγκάζονται οι γονείς και η κοπέλα να αναζητούν παρηγοριά και συμβουλές σε άλλους συγγενείς. Γιατί γράφω αυτή την εξομολόγηση: γιατί τυγχάνει να είμαι κοντινός τους άνθρωπος. Πολλές φορές έχουν αναζητήσει μια συμβουλή, μια γνώμη, μια κουβέντα παρηγορητική. Το κορίτσι αυτό νιώθει μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Στη χώρα της επικρατεί φτώχεια, να γυρίσει πίσω δεν το θέλει μα είναι άπειρες φορές που έχει ετοιμάσει βαλίτσες να φύγει. Θεωρώ πως κυρίως επειδή την αγαπά πολύ η πεθερά της (την έχει σαν κόρη της) δεν έχει φύγει ακόμη. Σίγουρα τον Μ. τον αγαπάει αλλά πλέον φαίνεται πως έχουν απομακρυνθεί ως ζευγάρι, παλιά τους θυμάμαι πολύ πιο εκδηλωτικούς. Επίσης δεν πρέπει και αυτά τα αδέρφια να αναλάβουν τις ευθύνες τους; Γιατί και η ίδια η μάνα να ξεσηκώνει όλο το υπόλοιπο σόι με τηλέφωνα μεταμεσονύκτια που ταράζουν κάθε τρεις και λίγο, και αυτούς να φοβάται να τους πάρει μη τυχόν και ενοχληθούν οι νύφες της; (οι οποίες δεν έχουν σχέσεις με την Κ., αποφεύγουν και τα τυπικά).Είναι λεπτό θέμα, και έχω καταλάβει πως μετά από κάθε συμβάν του Μ. ταράζομαι πολύ όταν μου τηλεφωνεί η μάνα του και η Κ. για να με ρωτήσουν τι να κάνουν. Δεν είναι ότι δεν πονάω την κατάσταση, αλλά βλέποντας ότι μου κάνει κακό και μου βαραίνει την ψυχολογία, τι θα έπρεπε να κάνω;;;Όσοι το διαβάσατε, σας ευχαριστώ πολύ. Κάθε γνώμη θα εκτιμηθεί.
9
