12.6.2015 | 08:19
Δύσκολο πρωί.
Καλημέρα.Είναι νωρίς το πρωί. Πάλι δεν έκλεισα μάτι όλο το βράδυ.Πάλι τα σκάτωσα με τον ύπνο μου, πάλι δεν θα βάλω τάξη στην ζωή μου. Πάλι δεν θα κάνω τις δουλειές όσο γρήγορα θέλω. Πάλι θα πάω πίσω. Πάλι θα καθυστερώ. Αυτές οι αναβολές...Πάλι δεν θα στρωθώ στο διάβασμα. Πολύ φοβάμαι πως θα κοπώ σε πολλά μαθήματα στην εξεταστική αν όχι σε όλα. Ώρες ώρες είμαι σε φοβερή απόγνωση.Δεν είναι εύκολο να είσαι καταθλιπτικός. Δεν είναι εύκολο να ζεις με την κατάθλιψη πάνω από το κεφάλι σου. Πονάω.Νιώθω πολύ θυμό. Με εμένα, που όλο λέω θα αλλάξω και δεν αλλάζω ποτέ ουσιαστικά. Και με άλλους έχω νεύρα αλλά πιο πολύ με εμένα.Να'στε καλά και να μην σκάτε για ανοησίες.Υγεία πάνω από όλα όσο πεζό κι αν ακούγεται.Τόσο σωματική όσο και ψυχολογική.Να'στε καλά, μέσα από την καρδιά μου το εύχομαι.Κι ας ζηλεύω όσους είναι καλά, που κι όταν είμαι καλά θέλω να είμαι κι άλλο καλά, να είμαι ΠΟΛΥ καλά. Και δεν είμαι. Και ζηλεύω όσους είναι αλλά δεν με πιάνει η κακία. Θεωρώ (υπέρτατη) δυστυχία την λογική "αφού δεν είμαι ευτυχισμένη εγώ δεν θα είναι κανείς" και δεν έχω βαλθεί να καταστρέψω ζωές άλλων, ούτε χαίρομαι με τις λύπες τους. Λυπάμαι με λύπες και χαίρομαι με τις χαρές τους, πάρα πολύ. Ζηλεύω κιόλας, γιατί θέλω και γω την τόση ευτυχία. Την πληρότητα. Ίσως να χρησιμοποίησα λάθος λέξη γιατί θεωρώ δύσκολο το να είναι κάποιος πλήρης στις μέρες μας. Πλήρης, γεμάτος, εντελώς ευτυχισμένος. Πανευτυχής. Λίγο δύσκολο ΤΟΣΗ ευτυχία στην Ελλάδα του 2015. Κι από την άλλη νιώθω τόσο αχάριστη...Από την μία νιώθω αδικημένη κλπ κι από την άλλη αχάριστη. Συνήθισα ως ένα βαθμό στην αδικία, γιατί μια μεγάλη αλήθεια είναι ότι η ζωή είναι άδικη. Και ευτυχώς που πήγα και σε ειδικό και βοηθήθηκα. Και με την ευκαιρία μιας και μπήκα να κλαφτώ να σας πω όσοι βλέπετε ότι δεν είστε καλά ή όσοι είστε στο τσακ πριν πάτε σε ειδικό και διστάζετε, να σας πω εκ πείρας, να πάτε. Μακάρι να πήγαινα νωρίτερα. Εντάξει βέβαια είναι δική σας η ζωή και θα κάνετε ο,τι εσείς θέλετε. Και είναι και αυτή η νύστα στη μέση. Νυστάζω τόσο πολύ και έχω τόσα να κάνω. Και μόνο το διάβασμα να σκεφτώ,αρκεί. Αποκλείεται να τα καταφέρω.Δεν προλαβαίνω πια. Καλά να πάθω. Ας άλλαζα ζωή νωρίτερα. Ας διάβαζα νωρίτερα. Ας μην επέτρεπα στην κατάθλιψη να με νικάει. Νιώθω ανήμπορη, νικημένη, θυμωμένη. Το περίεργο είναι ότι τελευταία νιώθω και μια κάποια αισιοδοξία πως θα αλλάξω και η ζωή μου θα καλυτερέψει από δω και πέρα. Πιο πολύ φοβάμαι εμένα. Φοβάμαι πολύ τον εαυτό μου, φοβάμαι την απόπειρα αυτοκτονίας σε περίπτωση μεγάλης απόγνωσης. Μακάρι να μην το κάνω ποτέ. Και ώρες ώρες φοβάμαι και τους άλλους πάρα πολύ. Τρέμω να βγω από το σπίτι, φοβάμαι. Φοβάμαι πως είτε κάποιος γνωστός είτε κάποιος άγνωστος θα με σχολιάσει αρνητικά είτε φανερά είτε θα σκεφτεί κάτι άσχημο ή θα με κοιτάξει περίεργα. Λες και αν βγω από το σπίτι θα με γαζώσουν σφαίρες, λες κι αν βγω από το σπίτι και με δει ο ήλιος θα κινδυνέψω πάρα πολύ. Δεν φοβάμαι τον ήλιο, τους ανθρώπους φοβάμαι. Είναι φορές που φοβάμαι πολύ να βγω από το σπίτι. Ευτυχώς βγαίνω πιο συχνά πια. Τουλάχιστον βοηθήθηκα αρκετά από τον γιατρό, κι ας νιώθω ότι είμαι πολύ άσχημα αλλά έχω περάσει και χειρότερα. Ελπίζω να μη με προδώσει ο εαυτός μου ποτέ. Ελπίζω να μην κάνω απόπειρα ποτέ. Κάπου είχα ακούσει την φράση "Όσοι έπεσαν από τον τέταρτο στον τρίτο το είχαν ήδη μετανιώσει".Φτάνει με την γκρίνια τώρα. Καλό ΠΣΚ να έχετε. Καλά μπάνια όσοι θα πάτε παραλία :) και καλές βουτιές!