ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εχω πολύ καιρό να γράψω στις εξομολογησεις.5-6 μήνες αν δεν κάνω λάθος.Όλον αυτό τον καιρό δεν έγραφα διότι, προφανώς, δεν είχα την ανάγκη να το κάνω.Για καιρό,νόμιζα οτι η ζωή μου ήταν αν όχι στο σημείο που θα ήθελα,τουλάχιστον στην σωστη κατεύθυνση.Με άλλα λόγια,είχα πεισθεί οτι ήμουν στον σωστό δρόμο.Λοιπόν,δεν ημουν.Εδω και δύο περιπου χρόνια δεν είμαι και τώρα το καταλαβαίνω,διότι μετά απο απανωτούς τσακωμούς και παρεξηγήσεις με ,σχεδόν,όλα τα σημαντικα άτομα της ζωής μου είδα ξεκάθαρα τον εαυτό μου και τους γύρω μου.Βλέποντας απο απόσταση τις επιλογές μου αναρωτιέμαι "τι σκεφτόμουν;".Πολλές λάθος επιλογές.Σε κάποιους παραήμουν καλή,άλλους τούς αδίκησα,σε άλλους έκανα καλό και σε άλλους κακό,ποτέ βέβαια δεν είχα κακή προθεση η δόλο.Κακό βέβαια έκανα κυρίως στον εαυτό μου,τον ταλαιπώρησα πολύ.Πολύ αυτοκαταστροφή.Νιώθω λες και ξύπνησα απο λύθαργο.Παλια είχα μια πολύ κακή συνήθεια,κρατούσα κακία όταν κάποιος δεν μου έδινε αυτό που ήθελα,ήμουν υπερβολικά εγωίστρια.Αυτές τις μέρες νιώθω ήρεμη,δεν με πιάνει πικρία για τους "φίλους" που έχασα,δεν τα έχω βάλει με τον εαυτό μου,δεν σκέφτομαι τον χαμένο χρόνο και όλα τα "άν όμως;" που στο παρελθόν με βασάνιζαν.Εύχομαι το καλύτερο για όσους ανθρώπους πέρασαν απο την ζωή μου,τους ευχαριστώ για τα ωραία που περάσαμε μαζί και συγχωρώ τα άσχημα.Εκτιμώ περίσσοτερο αυτούς που παραμένουν δίπλα μου και τους υπόσχομαι όμορφες μέρες.Και κυρίως,συγχωρώ τον εαυτό μου,του λέω "δεν πειράζει.Έκανες λάθη.Έχασες πολλά.Xρόνο,ανθρώπους,δυνάμεις.Ε και; Tωρα ξέρεις τι πρέπει να κάνεις" και αρχίζω επιτέλους να τον αγαπώ και να τον φροντίζω.Και επιτέλους νιωθω ευτυχισμένη.Όχι εξαιτίας κάποιου άλλου.Είναι δικιά μου η ευθύνη.