4.2.2015 | 00:44
Ε ναι λοιπόν!!!
Θα ήθελα εγώ να είμαι εκείνη! Αυτή με την οποία με αντικατέστησες! Εμένα να αγκάλιαζες! Εμένα να φίλαγες! Εμένα να κοίταζες τρυφερά στα μάτια! Με εμένα να αποφάσιζες να κάνεις σχέση! Να άκουγα την φωνή σου κάθε μέρα! Εξαιτίας μου να χαμογέλαγες με το γλυκό σου χαμόγελο και όχι το πονηρό που "φοράς" συνήθως! Με εμένα να έκανες έρωτα.. Για εμένα να μίλαγες στους φίλους σου.. Μαζί να περνάγαμε του Αγίου Βαλεντίνου.. Με εσένα να κοιμάμαι συντροφιά και όχι με τα δάκρυά μου.. Ηλίθια ηλίθια ηλίθια που είμαι.. Εγώ και τα καταραμένα κόλπα μου!! Πλήγωθηκα τόσο πολύ όταν σας είδα μαζί τυχαία στο δρόμο.. Πάνω που έλεγα πως σε ξεπέρασα..Εε ναι λοιπόν!! Κόλλησα μαζί σου και ζηλεύω!! Ζηλεύω τόσο πολύ που πονάει.. Έχω περάσει χειρότερα προβλήματα αλλά αυτό με πόνεσε περισσότερο απ' όλα.. Γιατί να πονάει τόσο πολύ;; Φύγε από το μυαλό μου!! ΚΑΘΕ βράδυ από τότε σε βλέπω στα όνειρά μου!! Σε διέγραψα από κάθε μέσο επικοινωνίας κι εσύ ακομά εκεί! Δεν αντέχεται αυτή η θλίψη, αισθάνομαι πως η καρδιά μου έχει σπάσει σε χίλια κομματάκια κι εσύ κρατάς την κόλλα.. Θέλω να ουρλιάξω και όσο αντέξουν οι πνεύμονές μου να πω "Πονάω!!!" :'(