12.7.2012 | 17:40
Ε Ξ Ο Μ Ο Λ Ο Γ Η Σ Η
Ε Ξ Ο Μ Ο Λ Ο Γ Η Σ ΗΕίμαι ερωτευμένη με το φαντασιακό σου άγγιγμα του χθες. Έχω μένει σε μια αποτυπωμένη στιγμή του παρελθόντος και σ'αναζητάω συνεχώς, ενώ γνωρίζω πως την σκέψη σου τώρα την κατακλύουν άλλα νερά. -Λένε μην ερωτευτείς έναν άνθρωπο όταν δεν σου έχει δείξει τίποτα. -Λένε μην συνεχίζεις να πατάς εκεί που νιώθεις πως δεν θα υπάρξει αύριο. -Λένε ζήσε την στιγμή και μην σε νοιάζει τίποτα. Seisir le jour. Carpe diem. Άδραξε τη μέρα. Το μυαλό όμως είναι σαν το ρολόι. Ασταμάτητα συνεχίζει να χτυπάει. Συνεχίζει να δουλεύει. Αν η καρδιά όμως σταματήσει; Τι κάνει τότε; Άγνωστο. Δεν έχω δύναμη να το σταματήσω και συνεχίζει να παραμιλάει. Κουτό μου μυαλό σταμάτα. Έτσι κι εγώ αποφάσισα να το μαγνητοφωνήσω και να καταγράψω την κάθε του λέξη. Μου είπε να σου στείλω μήνυμα. Είμαι αδύναμη. Έπρεπε να υπακούσω. Τώρα κάθεσαι εδώ και διαβάζεις τις πιο βαθιές μου σκέψεις. Που είσαι; Πως είμαι. Αν υπήρξα καν. Έχεις σχεδιάσει το πιο όμορφο έργο στην ζωή μου. Η διάρκειά του ήταν μόνο 5 ώρες . . . 2 ώρες . . . και 4 ώρες. Μετά ένα άλλο εγώ μου έπρεπε να ταξιδέψει στην άλλη άκρη του Ατλαντικού. Και με άφησες εδώ με αυτές τις ώρες να δημιουργούν ένα όμορφο και ονειρεμένο σχέδιο που περιμένει με λαχτάρα να έρθεις για να το συνεχίσεις….αυτήν την φορά προσθέτοντας του χρώματα….σ’ένα πλατό φαντασίας. Σε μία σκηνή τρέλας. Ξυπνάω.Το μυαλό μου συνεχίζει να δουλεύει. Δεν ελπίζει όμως. Συνεχίζει να ζωγραφίζει. Αναπλάθει εικόνες. Χαιδεύει φωτογραφίες.Απλώνει το χέρι για να τις αγγίξει. Τις αγγίζει; Η ζωή είναι αστεία. Ποτέ δεν ξέρεις.Αν το διαβάσεις μην τρομάξεις. Χαμογέλα.Είναι ωραίο να χαρίζεις χαμόγελα στον κόσμο και όταν σε σκέφτομαι … Χαμογελάω.