Ο άνθρωπος αυτός σ΄έπαιζε πίσω-μπρος; Αν όχι, τι πλήρωσες; Όλες οι σχέσεις ενέχουν το ρίσκο να τελειώσουν. Αλλά το να τελειώνει κάτι μια κι έξω είναι οκ. Το να σε θυμάται ο άλλος όποτε του απαυτώσει και να μην ξέρεις να γελάσεις ή να κλάψεις είναι ψυχοφθόρο. Κακώς σε δεχόταν μεν πίσω και το πλήρωσε αυτό εννοείται αλλά πλήρωσε εξτρά και τη δική σου αλλοπρόσαλλη στάση (κακώς και πάλι) αλλά ο μόνος άδικα ζημιωμένος ως ένα βαθμό είναι αυτός. Εσύ από την άλλη ήσουν σε πλεονεκτική θέση εις βάρος άλλου. Στο επέτρεψε. Αλλά κι εσύ το έκανες. Α και οι ρόδες ποιον αφορούν; Το κακό που κάνουμε σε κάποιον συνειδητά (γιατί υπάρχει μια συνειδητότητα όταν κάτι επαναλαμβάνεται) δεν ξεχρεώνεται με άλλο κακό που παθαίνουμε. Δεν είναι εξιλέωση, ούτε θεία δίκη ούτε τίποτα. Το ιδανικό είναι να μην κάνουμε κάποια πράγματα όταν μπορούμε. Δεν ξε-γίνονται όλα και όσο και αν μπορούμε επανορθώνουμε. Το ζήτημα δεν είναι να υποφέρει ο «ένοχος» . Το ζητούμενο είναι να μην υπάρχουν «ένοχοι».
30.5.2018 | 19:41
Easy come easy go..
Με αφορμή την συγκεκριμένη εξομολόγηση μπήκα σε σκέψεις..Και ναι και γω σαν κοπέλα το έχω κάνει αυτό που περιγράφει ο εξ.δεν είμαι περήφανη γι αυτό ..το πήγαινε - έλα, δηλαδή αλλά στη περίπτωση μου δεν ήμουν σίγουρη και δεν ήθελα να είμαι με κάποιον που δεν "νιώθω"κάτι ..Αλλά όμως επειδή ότι είναι να γίνει θα γίνει ,θες δεν θες..Είμασταν μαζί , κανονικά..αλλά την πλήρωσα στο τέλος..Εκείνος ο άνθρωπος που με δέχτηκε τόσες φορές πίσω ,εκείνος Μ άφησε ..και όσο κ αν μου κάθησε άσχημα ,τον καταλαβαινω..Λοιπόν εξ.να ξέρεις ότι ρόδα είναι και γυρίζει .. κάποια στιγμή ,καλως- κακώς ,θα το βρει απ' αλλού..
1
