21.5.2013 | 18:10
εφηβεια-φιλοι-ψυχολογια
δεν μου εχει συμβει κατι συγκεκριμενο που θελω να πω...απλα για ενα ανεξηγητο λογο νιωθω χαρουμενη, ευτυχισμενη και πολυ ευχαριστημενη με τη ζωη μου....γενικα ενιωθα οτι δεν ειχα πραγματικους φιλους αλλα ειδικα τον τελευταιο καιρο συνειδητοποιω οτι καποια ατομα που δεν τα υπολογιζα καν μου εχουν σταθει πιο πολυ απο αλλα που τους ειχα δωσει τα παντα....τελικα το πραγματικο ενδιαφερον των φιλων σου φαινεται στις δυσκολες στιγμες που περνας και οχι στις ευχαριστες....σημερα πηγα για καφε με την κολλητη μου που εχουμε δεθει απιστευτα αν και κανουμε παρεα τους τελευταιους4-5 μηνες και πραγματικα μεσα απο την κουβεντα μας ενιωσα οτι ειμαι αναγκαια (το ηξερα, ολοι ειμαστε αναγκαιοι σε καποιον αλλα ειναι πολυ διαφορετικα να το καταλβαινεις και να το νιωθεις)....πραγματικα νιωθω υπεροχα....επισης θελω να παω μπαλετοοο αλλα δε θα μπορεσω...δεν με πειραζει ομως σημερα γιατι νιωθω πολυ ικανοποιημενη και καθολου κενη....θελω αν πω ενα μεγαλο ευχαριστω στην φιλεναδα μου και στον κολλητο μου ο οποιος εξισου μου εχει σταθει και σε δυσκολες καταστασεις αν και δεν το περιμενα....μια 15χρονη που περναει την εφηβεια της...